شاعران معاصر ایران
ایران همیشه بهترین شعرای تاریخ را در ادبیات خود داشته است. شعر این گونه ادبی کهن نقش مهمی بر تاریخ سیاسی اجتماعی و فرهنگی جوامع داشته است. نیما یوشیج، احمد شاملو، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، محمد زهری، اسماعیل شاهرودی، سیاوش کسرایی، حسین منزوی، شهریار، سیمین بهبهانی، قیصر امین پور، محمدعلی بهمنی، احمدرضا احمدی، رضا براهنی، منوچهر نیستانی، محمدعلی سپانلو، منوچهر آتشی، مهدی اخوان ثالث، منصور اوجی، یدالله رویایی، علی باباچاهی، حمید مصدق، بیژن الهی و فرخی یزدی از جمله شعرای معاصر تاریخ ایران محسوب میشود. در این گزارش تصویری عکسهایی از شعرای معاصر ایران را ببینید.

علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج شاعر معاصر ایرانی که ملقب به پدر شعر نو فارسی است. از آثار معروف وی قصه رنگ پریده است که زندگی نیما در آن روایت شده است.

احمد شاملو شاعر و نویسنده برجسته ایرانی بود که در سال ۱۳۲۲ به دلیل فعالیتهای سیاسی به زندان افتاد. او در اشعارش به وضوح جهتگیری سیاسی خود را نشان میداد و از این حیث او نخستین شاعر ایرانی بود که به مفهوم کلمه سیاست را در شعر بازنمایی میکرد
شاملو یکبار در جوانی و در جریان ورود متفقین به خاک ایران دستگیر شد. بار دیگر در تبریز در دوره حکومت فرقه دموکرات بازداشت شد. یکبار دیگر در سال ۱۳۳۲ پس از کودتای ۲۸ مرداد علیه دکتر مصدق در چاپخانه روزنامهٔ اطلاعات دستگیر و به زندان قصر برده شد.
شاملو در زندان قصر پیشنویس دستور زبان فارسی را نوشت و قصهٔ بلندی به سیاق امیر ارسلان و ملک بهمن نگاشت که به گفته خودش در انتقال از زندان شهربانی به زندان قصر از بین رفت. شاملو در زمستان ۱۳۳۳ پس از تحمل یک سال حبس، از زندان آزاد شد.

سهراب سپهری شاعر معاصر ایرانی در ۱۵ مهر سال ۱۳۰۷ در کاشان بدنیا آمد. وی در ۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ درگذشت. برخی از آثار او را می توان مرگ رنگ، هشت کتاب، حجم سبز، صدای پای آب و مسافر را نام برد.

فروغ فرخزاد شاعر نامدارِ برجسته و مستندساز معاصر ایران است. وی در ظهر روز شنبه، ۸ دیماه ۱۳۱۳ در تهران متولد شد. فروغ با مجموعههای اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعهٔ تولدی دیگر، ستایش گستردهای برانگیخت. سپس مجموعهٔ ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران بهعنوان شاعری بزرگ تثبیت کند.

محمد زهری شاعر معاصر ایرانی در سال ۱۳۰۵ در عباس آباد به دنیا آمد. وی در ۱۵ اسفند ۷۳ در تهران درگذشت. از آثار وی می توان جزیره، گلایه و شبنامه را نام برد.

اسماعیل شاهرودی شاعر معاصر ایرانی و از نخستین پیروان نیما یوشیج محسوب میشد، که از همان ابتدای کار خود به جریان شعر نو پیوست. وی در ۱۰ بهمن سال ۱۳۰۴ در دامغان متولد شد و پر ۴ آذر ۶۰ در تهران درگذشت. از مجموعه آثار وی می توان آخرین نبرد, آینده, برگزیده شعرها و آی میقات نشین را نام برد.

سیاوش کسرایی شاعر معاصر ایرانی و از بنیانگذاران انجمن ادبی شمع سوخته بود. وی در ۵ اسفند سال ۱۳۰۵ متولد شد و در ۱۹ بهمن ۱۳۷۴ درگذشت.

حسین منزوی غزلسرای معاصر ایران است. وی در ۱ مهر سال ۱۳۲۵ در زنجان بدنیا آمد و در سال ۱۳۸۳ پس از ۵۷ سال زندگی درگذشت. از جمله آثار وی می توان شوکران و شکر این ترک پارسی گوی و ... را نام برد.

سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار شاعر معاصر اهل تبریز بود. وی در قالب هایی چون قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی چیره دست بود. شهریار در ۱۱ دی ماه سال ۱۲۸۵ در تبریز زاده شد و در شهریور ۶۷ در سن ۸۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.

سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی غزلسرای معاصر ایران که بیش از ۶۰۰ غزل سروده است. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزنهای بیسابقه به «نیمای غزل» معروف است. سیمین بهبهانی، دو بار در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲، نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شد و همچنین، چندین جایزهٔ بینالمللی دریافت کردهاست. وی در ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ در سن ۸۷ سالگی در تهران درگذشت.

قیصر امینپور شاعر معاصر ایران و اهل خوزستان است. از آثار مهم قیصر می توان به مجموعه شعر آینههای ناگهان و بی بال پریدن اشاره کرد.

محمدعلی بهمنی شاعر معاصر و غزلسرای ایرانی است. وی اهل اندیمشک خوزستان است و اکنون ۸۰ ساله است. عشق از جمله مضمون غزلهای اوست. بسیاری بر این عقیدهاند که غزلهای او وامدار سبک و سیاق نیما یوشیج است. آنچنان که خود او می گوید: «جسمم غزل است امّا روحم همه نیمایی است در آینه تلفیق این چهره تماشایی است.»

احمدرضا احمدی شاعر معاصر اهل ایران است. وی در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان بدنیا آمد. وی اکنون ۸۲ ساله است. وی که برای کودکان هم شعر می سرود در سال ۱۳۸۸ نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن شد.در سال ۱۳۸۵ احمدی به عنوان شاعر برگزیده، پنجمین دوره اهدای جایزه شعر بیژن جلالی انتخاب شد.

رضا براهنی شاعر، نویسنده و منتقد ادبی روز ۵ فروردین ۱۴۰۱ پس از ۸۶ سال زندگی در تورنتو در گذشت. رضا براهنی که از دانش آموختگان رشته زبان و ادبیات انگلیسی بود آثار مشهوری چون «خطاب به پروانهها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟»، «اسماعیل»، «رازهای سرزمین من»، «آزاده خانم و نویسندهاش»، «روزگار دوزخی آقای ایاز»، «طلا در مس» و «کیمیا و خاک» در حوزه شعر، رمان و نقد ادبی داشت.

منوچهر نیستانی شاعر معاصر ایرانی است. وی در قالبهای مختلفی چون غزل، شعر نو و سپید شعر سروده است. دفتر شعر جوانه و دفتر شعر خراب از جمله آثار نیستانی هستند.

محمدعلی سپانلو معروف به شاعر تهران در ۲۹ آبان ۱۳۱۹ بدنیا آمد. وی در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ در تهران درگذشت. مجموعههای شعری وی از جمله رگبارها، پیادهروها، نبض وطنم را میگیرم، تبعید در وطن، ساعت امید، فیروزه در غبار، پاییز در بزرگراه، و قایقسواری در تهران را می توان نام برد.

منوچهر آتشی شاعر معاصر ایرانی است.شعرهای آتشی در دهههای ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ شعر کویر است و عناصر طبیعی این کویر حماسه و خشونت را با هم میآمیزد.

مهدی اخوان ثالث شاعر بزرگ ایران بود که در دوران پهلوی به زندان محکوم شد. او در زندان مجموعه «در حیاط کوچک پاییز در زندان» را سرود که برخی قطعات آن کاملا سیاسی هستند. این شعر از حبسیات معروف ادبیات ایران است.

منصور اوجی شاعر معاصر ایرانی اهل شیراز است. از وطن: ۱۶۲ شعر در ستایش شیراز، باغ و جهان مردگان، حیرانیها، حرفی برای گفتن، دفتر گمشده، باغ شب، خواب درخت و تنهایی زمین، شهر خسته، این سوسن است که میخواند، مرغ سحر، صدای همیشه، شعرهایی به کوتاهی عمر، حالی است مرا، دفتر میوهها، کتاب کلمات، دفتر شاعری و کوتاه مثل آه از جمله مجموعه اشعار منتشر شده اوجی است. وی دارای نشان درجه یک هنری در حوزه ادبیات بود. وی در ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ در شیراز درگذشت.

علی باباچاهی شاعر معاصر ایرانی است. وی ۲۰ آبان ۱۳۲۱ در بوشهر بدنیا آمد. وی اکنون در کرج زندگی می کند. از جمله آثار وی می توان به مجموعه اشعار و این کشتی پر اسرار اشاره کرد.

حمید مصدق شاعر معاصر ایران اهل اصفهان است. مصدق که از شاعران نوگرای معاصر به شمار میرود، باید او را از ادامهدهندگان مکتب نیما یوشیج دانست. وی شعرهای فراوانی با مضامین سیاسی و اجتماعی و همچنین مضامین عاشقانه و رمانتیک سروده است.

محمد فرخی یزدی شاعر و روزنامهنگار آزادیخواه و دموکرات صدر مشروطیت است. در نوروز سال۱۲۹۷ فرخی برخلاف سایر شعرای شهر که معمولاً قصیدهای در مدح حاکم و حکومت وقت میساختند شعری در قالب مسمط ساخت و در مجمع آزادیخواهان یزد خواند. به همین دلیل حاکم یزد دستور داد دهانش را با نخ و سوزن دوختند و به زندانش افکندند. وی بعدها مجددا بازداشت شد و در زندان قصر در تهران توسط پزشک احمدی به دستور رضاشاه کشته شد.

هوشنگ ابتهاج شاعر بلندآوازه ایرانی است که در دهه ۶۰ به اتهام عضویت در حزب توده زندانی شد و ۱۳۶۳ آزاد شد. خاطرهای منسوب به هوشنگ ابتهاج به نقل از او روایت شده که «در زندان بودم و با یک هم وطن هم بند، ترانۀ "ایران ای سرای امید" از بلند گوی زندان پخش شد، تا که شنیدم زدم زیر گریه! هم بندم گفت: چرا گریه می کنی؟ گفتم : شاعر این ترانه منم!!! گفت: پس تو که این ترانه را سرودی چرا در زندانی؟»
دیدگاه کاربران