گیاه خواری یک سبک غذایی است که در آن از غذاهای حاوی گوشت و یا محصولات حیوانی پرهیز می‌شود. به افرادی که به این سبک زندگی پایبند هستند گیاه‌‎خوار گفته می‌شود.

گیاه خواری خود به چند دسته تقسیم می‌شود:

وگانیسم: در این سبک از گیاه خواری که به آن پاک گیاه خواری هم گفته می‌شود افراد در جهت احترام به حقوق حیوانات، حفظ محیط زیست و ارتقای سلامت خود علاوه بر گوشت از خوردن لبنیات، تخم مرغ و عسل هم خودداری کرده و به طور کلی آنها را از سبک زندگی خود کنارگذاشته و از غذاهایی مانند خشکبار، حبوبات، میوه، سبزیجات، دانه‌های گیاهی و .. استفاده می‌کنند.

خام خواری: در این روش هم افراد گیاه خوار به طور کلی از مصرف گوشت، لبنیات، تخم مرغ و فرآورده‌های لبنی پرهیز می‌کنند، البته بر خی از این افراد از عسل ارگانیک استفاده می‌کنند که به آنها خام گیاه خواران عسلی گفته می‌شود. همچنین خام گیاه خواران از موادی مانند قهوه‌، چای،  الکل، یا سیگار هم خودداری می‌کنند و آن‌ها را به کار نمی‌برند. غذای مصرفی این افراد شامل انواع میوه، سبزی یا سالاد، آجیل و خشکبار مانند مغز گردو، پسته، فندق، بادام، کنجد و انواع جوانه‌ها از قبیل جوانه گندم، عدس، ماش، نخود، سویا و مواد قندی نظیر کشمش، خرما، انجیر و شکر قهوه‌ای و عسل و غیزه است.

فروگنیسم: فروگنیست‌ها بر این اعتقادند که  حق حیات گیاهان نیز به اندازه حیات حیوانات مهم و ارزش‌مند است، این گروه از گیاهانی که حیات آنها در خطر است استفاده نمی‌کنند.

گیاه خواری حاوی شیر و تخم مرغ: این دسته از گیاه خواران هر نوع گوشت و فرآورده‌های گوشتی مصرف نمی‌کنند اما از محصولات لبنی و تخم مرغ استفاد می‌کنند.

 زرده خواری: گیاه خوارانی که انواع گوشت و لبنیات مصرف نمی‌کنند اما تخم‌مرغ مصرف می‌کنند.

شیرگیاه خواری: در این سبک از گیاه خواری علاوه بر محصولات گوشتی تخم مرغ هم مصرف نمی‌شود اما شیر و لبنیات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گیاه خواری محیط زیستی: در این سبک، گیاه خواری تنها با هدف محیط زیست پیش گرفته می‌شود.

نیمه گیاه خواری: در این سبک نیز از گوشت و محصولات لبنی و سایر فرآورده‌های حیوانی به صورت محدود استفاده می‌شود. برخی از نیمه‌ گیاه خواران گوشت قرمز نمی‌خورند از اما ماهی و ماکیان و لبنیات را به صورت مداوم مورد استفاده قرار می‌دهند.