طرح رتبه بندی معلمان یکی از موضوعات مهمی است که بر اساس سند تحول بنیادین نظام آموزشی و جهت ارتقای شایستگی معلمان کشور باید اجرایی شود.
سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بعد از مدت‌ها و طی روندی طولانی پاییز سال 1390 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و از سوی رییس جمهوری وقت ابلاغ شد.
هدف از این سند مطابق با آنچه در مقدمه آن آمده این است که بنا دارد با الهام‌گیری از اسناد بالادستی و استفاده از ارزش‌های بنیادین آنها و تاکید بر اهداف راهبردی نظام جمهوری اسلامی ایران چشم‌انداز و اهداف تعلیم تربیت را در افق 1404 تبیین کند.
سند تحول بنیادین آموزش و پرورش دارای 7 فصل و 131 راهکار است و سه گام «تدوین سند و نقشه راه»، «زمینه‌سازی برای اجرای سند» و «اجرای احکام سند» برای اجرای آن پیش‌بینی شده است.
آموزش و پرورش اوایل تابستان سال 92 تدوین لایحه را به اتمام رساند و دولت آن را به مجلس ارائه کرد، لایحه‌ای که بر اساس آن معلمان در چهار گروه تقسیم و دستمزد آنها بر همین اساس تعیین می‌شد. این لایحه اما از سوی مجلس رد و برای اصلاح توسط دولت و تاکید بر مشخص شدن منابع مالی اجرای طرح بازگردانده شد.
بعد از مدتی دولتی‌ها اعلام کردند این طرح نیازی به تصویب مجلس ندارد و در قالب قانون مدیریت خدمات کشوری آن را به تصویب رساندند که در نتیجه آن و نیمه اول سال 94 با بار مالی 1300 میلیاردی مرحله اول آن اجرا و به حقوق معلمان 400 هزار تومان به طور میانگین افزوده شد.
اما در نهایت در برنامه ششم توسعه و جهت قانونی بودن این اقدام دولت مکلف به تهیه لایحه و ارائه آن به مجلس شد .
در نهایت این لایحه که در آن رتبه‌های حرفه‌ای برای طبقه‌بندی معلمان در نظر می‌گیرد و براساس هر رتبه ضرایبی در امتیازات شغل، شاغل و در نتیجه حقوق و مزایا سبب می‌شود، روز سه شنبه 18خرداد ماه با ۲۲۷ رای موافق، ۴ رای مخالف و ۳ رای ممتنع از ۲۴۵ نماینده حاضر در جلسه، خارج از نوبت به تصویب رسید.
به گفته وزیر آموزش و پرورش لایحه رتبه بندی معلمان در بودجه 1400 دولت لحاظ شده است.