پیش از انقلاب به «برج شهیاد» معروف بود و بعد از انقلاب سال ۵۷ به « برج آزادی » تغییر نام داد. در سال ۱۳۴۹ توسط حسین امانت معمار ایرانی، طراحی و توسط مهندس محمد پورفتحی ساخته شد و در ۲۶ اسفند سال ۱۳۵۳ نیز به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. اگرچه دو دهه بعد برج میلاد روی دستش بلند شد، اما همچنان در همه جای ایران و حتی جهان، تهران و حتی ایران را با نماد برج آزادی می‌شناسند. در زیر تصاویری متفاوت از برج آزادی را در سکوت شب می‌بینید.

حذفِ پارکینگِ ۱۵ سالۀ برج آزادی و ترک‌هایی که بعد از شلیک هشت توپ مشقی برای احیای یک رسم قدیمی در نوروز امسال، در کنار برج ۵۰ ساله پایتخت شلیک شد، زخم‌های برج آزادی را بیش از پیش عمیق کرده است. زخم‌هایی که در طول سال‌های گذشته به واسطۀ بی‌توجهی به این بنای تاریخی و ارزشمند و معاصر عمیق‌تر شده‌اند و این بار هم مدیریت شهری با برنامه‌ریزی که به نظر می‌رسد هیچ توجهی در آن نسبت به وضعیت برج آزادی نشده است، بی‌توجهی به این بنای تاریخی را بیشتر نشان می‌دهد، از سوی دیگر هم هنوز متولیان میراثی به عنوان یکی از دستگاه‌هایی که باید به این بنای تاریخی اهمیت دهند، هیچ اظهارنظری نکرده‌اند.

معاون فرهنگی و هنرهای شهری سازمان زیباسازی تهران درباره تخریب مجسمه میدان آزادی توضیح داد و گفت: این مجسمه از جمله المان‌های موقتی است که در بهارستان سال ۹۸ در تهران نصب شد و به دلیل نداشتن زیرساخت‌های مناسب نظیر بتن و اسکلت بندی امکان مرمت آن با هزینه معقول ممکن نبود.