جدال با کولاک و بهمن برای نجات ۳ کولبر

جامعه ۲۴- پسر ۱۸ساله همراه دایی‌اش و یکی از اقوام او هفته گذشته از خانه خود در روستای باوان از توابع بخش سیلوانای ارومیه در استان آذربایجان غربی خارج شده و به روستایی در مرز مشترک با ترکیه رفتند. چند روزی آنجا بودند و بعد از ترک آن محل راهی ایران شدند، اما در ارتفاعات منتهی به بینار منطقه مرگور ارومیه
ناپدید شدند.

در ادامه نیرو‌های امدادی، جست‌وجو برای یافتن آن‌ها را آغاز کرده، اما با گذشت چهار روز از این ماجرا هنوز نیرو‌های امدادی موفق به یافتن آن‌ها نشدند، اما امید دارند تا این سه نفر را زنده پیدا کنند و به نگرانی خانواده‌هایشان پایان دهند. از سوی دیگر نیرو‌های امدادی ترکیه نیز جست‌وجو در مرز خود را برای یافتن آن‌ها آغاز کرده‌اند.

فاخرمهینی، پسرعموی صادق یکی از سه‌ناپدید شده در مرز ایران و ترکیه است. او از زمان اطلاع از ماجرا همراه اهالی روستا به کمک نیرو‌های امدادی رفتند. وی در این باره گفت: صادق پسر عمویم دومین فرزند خانواده‌اش بود. اوایل هفته گذشته همراه دایی‌اش، بهلول ۵۰ساله و سهد ۴۵ساله راهی ترکیه شدند. بهلول و سهد در کولبری فعالیت دارند. همه ساکن روستای باوان از توابع بخش سیلوانا هستند.

این بار هم برای کولبری رفته بودند. آن‌ها اوایل هفته گذشته به آخرین روستای مرزی میان ایران و ترکیه که روستای گلشم بود، رفته و سه‌روزی می‌شد آنجا بودند و حتی در این مدت با خانواده‌هایشان هم تلفنی حرف زدند.
وی افزود: روز پنجشنبه که هوا بهتر شده و برف نمی‌آمد، قرار شد به ایران برگردند. شب قبل از حرکت‌شان با خط ترکیه که متعلق به دوستانشان بود، با خانواده‌هایشان حرف زدند و گفتند به‌زودی برمی‌گردند. آن‌ها ساعت ۶ صبح پنجشنبه بیست وسوم دی ماه ترکیه را ترک کردند، اما ساعاتی بعد از حرکت آن‌ها هوا بد شد و برف و کولاک شدیدی شروع به بارش کرد. دوستان آن‌ها که در روستای مرزی ترکیه بودند، نگران حال آن سه نفر شدند که مبادا در برف گرفتار شوند. پیاده راه افتادند و چند ساعتی دنبالشان رفتند تا آن‌ها را پیدا کنند و تا پایان گرفتن برف و کولاک به روستا برگردانند که موفق به یافتن‌شان نشدند.

فاخر ادامه داد: ناچار برگشتند و منتظر شدند تا شاید خبری از آن‌ها برسد. گمان می‌کردند آن‌ها از مرز رد شده وبه خانه برگشته‌اند. عصر پنجشنبه دوستان آن‌ها به خانواده‌ها زنگ زدند و سراغ‌شان را گرفتند که متوجه شدند هنوز برنگشته‌اند. آن شب همه تا صبح منتظر بودیم تا خبری از آن‌ها شود، اما برنگشتند. صبح روز جمعه به پاسگاه هنگ مرزی رفتیم و با اطلاع ماجرا، کمک خواستیم. همزمان همراه ۲۰۰ نفر از بومیان محل، جست‌وجو‌ها را شروع کردیم. بعد از آن گروه‌های امداد کوهستان و هلال احمر به ما ملحق شدند. روستا‌های اطراف و ارتفاعات پر از برف بود و همچنان بارش ادامه داشت. هرچه جست وجو کردیم، نتوانستیم او را پیدا کنیم.

در روز اول جست‌وجو متوجه شدیم در بخشی از ارتفاعات، بهمن ریزش کرده و نمی‌شد آنجا را بررسی کرد، چون جان جست‌وجوگران به خطر می‌افتاد. شب، جست‌وجو متوقف و روز بعد دوباره شروع کردیم، اما ردی از آن‌ها نبود. هنوز به شدت برف می‌بارد و با گذشت چهارروز از ناپدید شدن آن‌ها موفق به یافتن ردی از پسر عمویم و دو همراه او نشده‌ایم.

فاخر ادامه داد: همه نیرو‌های بومی و امدادی در تلاشند تا شاید آن‌ها را زنده پیدا کنیم و خبر‌های خوشی به خانواده‌های چشم‌انتظارشان بدهیم. اما آن قدر برف آمده که عملیات جست وجو را با مشکل رو به رو کرده است. به ما گفته‌اند به دلیل این‌که تاکنون در مرز ایران آن‌ها را پیدا نکرده‌ایم، احتمال دارد آن سه نفر در برف و کولاک در ترکیه گرفتار شده باشند. امیدوارم آذوقه کافی داشته باشند که در این مدت بتوانند از آن استفاده کرده و زنده بمانند. نیرو‌های امدادی و بومی ترکیه نیز آن‌سوی مرز در حال جست‌وجو برای یافتن آن‌ها هستند.

یک مقام آگاه در فرمانداری ارومیه نیز گفت: از بامداد جمعه ماجرای ناپدید شدن سه نفر از روستاییان باوان ارومیه به ما گزارش شد که با هماهنگی لازم، نیرو‌های امدادی برای یافتن آن‌ها وارد عمل شدند، اما موفق به پیدا کردن آن‌ها نشدند. درادامه سرنخ و اطلاعاتی به دست آوردیم که به احتمال زیاد آن‌ها هنوز گرفتار در خاک ترکیه باشند که در آنجا هم ردی از سه ایرانی
پیدا نشد.