تالابها آخرین اولویت تامین حقابه
مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران گفت: زمانی که تنش آبی در کشور رخ میدهد معمولا بخش کشاورزی، شرب و صنعت در اولویت تامین حقابه قرار میگیرند، اما متاسفانه به رغم تأکید قانون، تالابها در این روند در آخرین رده اولویت هستند.
جامعه ۲۴-مهری اثنی عشری افزود: تالابها اکوسیستمهای حساسی هستند که اگر به صورت پایدار مدیریت و حفاظت نشوند، مشکلات زیادی برای طبیعت و انسان به وجود میآید که گرد و غبار و تهدید سلامت انسان، معضلات اقتصادی- اجتماعی و از بین رفتن زیستگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی برخی از این مشکلات است.
وی تاکید کرد: در راستای حفاظت از تالاب ها، تامین حقابه نقش بسیار مهمی دارد در واقع تامین حقابه محیط زیستی تالابها یکی از مهمترین بخشهای حفاظت از تالابها است که در این مسیر قانون تکلیف را روشن کرده و بر اساس قانون حفاظت، مدیریت و احیاء تالابهای کشور تعیین میزان نیاز محیط زیستی تالابها بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست و تامین آن بر عهده وزارت نیرو است.
وی اظهارداشت: در واقع یکی از اصلیترین و اولین عنصر تاثیرگذار بر روی سلامت تالابها و حفظ کارکردهای این حوضههای آبی از جمله فراهم کردن زیستگاه مناسب برای پرندگان آبزی این است که آن تالاب دارای آب کافی و با کیفیت لازم باشد بنابراین اینکه سازمان حفاظت محیط زیست و به طور خاص طرح حفاظت از تالابهای ایران بتواند اقداماتی را در راستای تعیین حقابه تالابها مبنی بر اینکه میزان نیاز زیست محیطی هر تالابی چه مقدار آب است را انجام دهد و پیگیریهای تخصیص آنرا از طریق وزارت نیرو داشته باشیم فعالیتهایی است که میتواند به حفاظت از تالاب کمک کند.
بیشتر بخوانید: چرا تالابها به کانونهای گرد و غبار تبدیل شدند؟
مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران ادامه داد: در سالهای اخیر مطالعات نیاز آبی تعداد زیادی از تالابهای کشور در سازمان حفاظت محیط زیست انجام شده و این ارقام حقابه تالابها به وزارت نیرو ابلاغ شد، چون این وزارتخانه باید طبق قانون حقابهها را تامین کند.
وی درباره تاثیر خشکسالی، شروع فصل گرما و شدت تبخیر بر تالابها گفت: به طور کلی با توجه به کم بودن بارش در سال آبی گذشته طبیعی است که با شروع فصل گرما با مشکلات کم آبی در تالابها مواجه شویم و این میتواند باعث به خطر افتادن تنوع زیستی گیاهی و جانوری تالابها شود، همچنین موجب بروز مسائلی مانند تشدید گرد و غبارهای محلی و مسائلی از این دست که میتواند جوامع محلی اطراف تالاب را تحت تاثیر منفی قرار دهد، میشود.
اثناعشری تاکید کرد: نکتهای که وجود دارد این است که بحث نیاز آبی باید جدی گرفته شود، معمولا مطالعاتی که در این زمینه انجام میشود به ما سه گزینه میدهد مبنی بر اینکه در شرایط ترسالی، نرمال و خشکسالی برنامهای که برای تامین نیاز زیستی تالابی باید داشته باشیم چقدر است؟ اگر بخواهیم حوضه آبریز را به سطل آبی تشبیه کنیم، مقدار مشخصی آب در هر سال در این سطل داریم که باید به صورت متناسب در بخشهای مختلف شرب، محیط زیست، کشاورزی و صنعت تخصیص یابد، اما متاسفانه در کشور ما اتفاقی که میافتد این است که به محض اینکه ما با تنشهای آبی مواجه میشویم اولین جایی که ضربه میخورد و حقابه آن قطع میشود محیط زیست است.
وی اظهار داشت: این در حالی است که وقتی تالابی خشک میشود و گرد و غبار از آن به هوا بلند میشود؛ ضرر آن دوباره به صنعت، کشاورزی و سلامت بر میگردد متاسفانه اثرات بلندمدت معمولا در کشور ما دیده نمیشود.
اثناعشری درباره اینکه در این زمینه قانون وجود دارد پس چرا آنطور که باید اجرا نمیشود گفت: این امر مستلزم همکاری بین بخشی است اینکه وقتی سیاست گذاریها در بخشهای مختلف انجام میشود باید به این مساله دقت شود و شاخصهای توسعه و عملکرد در بخشهای مخلتف با حفظ منافع بلندمدت محیط زیست و تالابها همخوانی داشته باشد، گاهی اوقات خسارات ناشی از توسعههای صورت گرفته در بخش صنعت و کشاورزی بر محیط زیست کشور بسیار زیاد و جبران ناپذیر است بنابراین برای حفاظت تالابها و بهره برداری بلندمدت از این زیست بومهای ارزشمند و تحویل این امانت به نسلهای آتی، مشارکت همه دست اندرکاران و بهره برداران مورد تاکید است.