جزئیات قتل عام سگ‌ها در گندک

جامعه ۲۴ -   روز گذشته خبری دردناکی منتشر شد که نشان می‌داد بیش از ۱۰۰۰ سگ‌های مرکز نقاهتگاه و عقیم‌سازی «گَندَک» به ضرب گلوله کشته شدند. این مرکز در بهمن ماه ۱۳۹۸ با این کارکرد افتتاح شده بود که سگ‌هایی که صاحب ندارند و از مناطق دیگر زنده گیری می‌شوند را به آنجا انتقال بدهند، بنابراین این نکته اهمیت دارد که بدانیم اساسا آن منطقه برای این منظور ایجاد شده بود که سگ‌های بی‌صاحب و خیابانی به آنجا انتقال داده شوند، به همین دلیل کشتار سگ‌های آنجا اتفاقی عجیب بود.

البته در گذشته نیز بار‌ها کشتار دسته جمعی سگ‌های بدو صاحب اتفاق افتاده بود. مسئولان مربوطه که قاعدتا شهرداری‌ها بوده و به این منظور بودجه‌ای نیز دریافت می‌کنند به جای ساماندهی و عقیم‌سازی، با تزریق اسید به قلب یا با شلیک گلوله، سعی دارند با کمترین هزینه از دست آن‌ها خلاص شوند. شهرداری‌ها با سپردن کار به پیمانکاران فاقد تخصص و نگهداری از سگ‌های بی‌سرپناه در بدترین شرایط سعی می‌کنند با ارزان‌ترین روش ممکن از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی می‌کنند. شاید اگر شهرداری‌ها از ابتدا به مسئولیت خود در قبال این حیوانات عمل می‌کردند امروز شاهد رشد بی‌رویه جمعیت آن‌ها نبودیم هرچند که امروز هم برای کنترل اصولی و اخلاقی جمعیت آن‌ها دیر نیست و به این منظور روش‌هایی وجود دارد.

در ماجرای کشتار سگ‌های گندک نیز اخبار ضد و نقیضی منتشر شده است؛ از بی‌اطلاعی شهرداری و اداره محیط زیست دماوند تا تا اظهار نظر فرمانداری دماوند مبنی بر اینکه این جنایت برای پیشگیری از انتقال بیماری بین حیوان و انسان انجام شده است.

بیشتر بخوانید: NGOهای حامی حیوانات بدهکار شهرداری شدند!/ تجربه تلخ کشتار بی‌رحمانه سگ‌ها توسط شهرداری‌ها به‌نام ساماندهی

سگ‌های کشته شده واکسینه و عقیم بودند

یکی از فعالان و حامیان حیوانات که اطلاعات کاملی از این اتفاق دارد به رویداد۲۴ می‌گوید: تقریبا ۳ سال قبل به ما خبر دادند سگ‌های رودهن، بومهن و دماوند را به منطقه گندک می‌برند که هیچ امکاناتی ندارد. وضعیت به گونه‌ای بود که سگ‌های نر و ماده و توله کنار هم قرار می‌گرفتند و جفت‌گیری می‌کردند و از شدت گرسنگی همزادخواری می‌کنند. جنازه سگ‌ها را هم وسط همان چهاردیواری بود که نام آن را نقاهتگاه گذاشته بودند و شرایط اسفباری داشت. در نهایت با رایزنی، شهرداری را قانع کردیم که این راهش نیست شما حیوان را در یک چهار دیواری بدون آب و غذا بگذارید و فقط جنازه از آنجا خارج کنید. به آن‌ها پیشنهاد عقیم‌سازی و واکسینه کردن و رها سازی مجدد در این منطقه بیابانی و به دور از محل سکونت انسان را دادیم. نکته مهم آن است که سگ‌ها جایی که غذا و آب داشته باشند را قلمرو خود می‌دانند و از آن خارج نمی‌شوند.

او اضافه می‌کند: این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه اتاقک‌های عقیم‌سازی ایجاد شد، تجهیزاتی که با بدترین مواد اولیه ساخته شد. شهرداری عقیم‌سازی را برعهده گرفت و غذارسانی برعهده حامیان بود. سگ‌ها را بعد از عقیم‌سازی و تمام شدن دوران نقاهتشان از منطقه خارج و تلاش کردیم یک روز در میان حوضچه‌های آب سگ‌ها را پر کنیم بنابراین گروه‌های مختلف شدیم تا در طول هفته به آن‌ها رسیدگی کنیم. ما توقع یک کارگر داشتیم، اما شهرداری همین را هم در اختیار ما نگذاشت و خودمان چهار کارگر گرفتیم تا به کار‌های آنجا رسیدگی کنند.

قبل از کشتار سگ‌ها جاده را با یگان ویژه بسته بودند

این حامی حیوانات می‌گوید: روز یکشنبه دوم تیر ما غذا و آبرسانی را انجام دادیم، اما فردای آن روز به ما خبر دادند که جاده گندگ با نیرو‌های آتش‌نشانی و نیروی یگان ویژه بسته‌اند و یک خاور به سمت سایت می‌رود. ما سریعا به منطقه رفتیم، اما اجازه ورود ندادند و هر چه سوال می‌کردیم یگان ویژه اجازه نمی‌داد که ما مطلع شویم اجاره ورود به سایت را هم نمی‌دادند در جواب ما می‌گفتند از فرمانداری سوال کنید.

این حامی حیوانات می‌گوید: بعد از مدتی مسیر باز و مشخص شد تمام سگ‌هایی که تا روز گذشته واکسینه و عقیم شده و سالم بودند را به گلوله بسته بودند و تمام زحمات سه ساله ما به هدر رفت. به فرمانداری می‌گفتیم چرا چنین کاری کردید و پاسخ می‌دادند کشتاری صورت نگرفته و فقط ۱۵ سگ را کشته‌ایم.

او می‌گوید: شیوه کشتار هم اینطور بوده که سگ‌ها اول به هوای غذا جلو آمده بودند، اما با گلوله به آن‌ها شلیک شده است. جای بولدوزر در منطقه بود و جسد سگ‌ها را در منطقه پسماند خاک کرده بودند که ما آن‌ها را از زیر خاک بیرون آوردیم. بسیاری از سگ‌ها در حال فرار بودند که ان‌ها را به گلوله بستند. این سگ‌ها قلمرو مشخص دارند و در قلمرو خودشان غذای دریافت می‌کردند. آیا این سگ‌ها جایشان در بیابان هم نیست؟

احتمال دارد برای ساخت و ساز در منطقه سگ‌ها را کشته باشند

او توضیح می‌دهد: شاید الان در محوطه بیرون از سایت تنها ۵۰ تا سگ باشند. به جرات می‌توانم بگویم ۱۰۰۰ سگ را کشته‌اند. اصلا علت این کشتار چه بوده است؟ نه منطقه مسکونی بوده است نه چیزی! چرا چنین کاری کردند؟ آنجا آدم که نبوده بخواهند حمله کنند. همه سگ‌ها هم عقیم‌سازی و واکسینه شده بودند. ما برای آن‌ها هفده ایستگاه غذا و آبرسانی داشتیم که هر گروهی هم در ایستگاه خودش بود. فرمانداری به ما گفت تنها ۱۵ سگ بیمار را کشتیم در حالیکه سگ‌های این نقاهتگاه همگی سالم بودند و آن‌هایی هم که زخمی بودند مریض نبودند و واکسینه و عقیم بودند.

وقتی حامیان حیوانات وارد محوطه می‌شوند متوجه خون‌های ریخته شده در محلی زندگی این سگ‌ها می‌شوند، تنها پاسخی که به این کشتار داده شده آن است که بررسی می‌کنیم و حالا سوال این است که کشتار سگ‌های سالم در محیط طبیعی‌شان و بدون اینکه مشکلی برای مردم ایجاد کنند، به چه دلیلی بوده است؟ برخی از حامیان هم حدس می‌زنند که این کشتار تنها برای ساخت و ساز در این منطقه انجام گرفته است.

تهدید برای کشتار سگ‌های سوهانک

حالا بعد از کشتار فجیع سگ‌های گندک نوبت به حامیان سگ‌ها در پناهگاه کهریزک و سوهانک رسیده است که به دلیل اخطار‌های دادستانی نسبت به کشتار دیگری اخطار داده و نگران شوند. یکی از حامیان سگ‌ها در این منطقه به رویداد۲۴ می‌گوید: نزدیک به سه سال است که هر هفته به منطقه جنگلی سوهانک واقع منطقه ۱ ناحیه ۱۰ می‌رویم و به سگ‌ها غذا می‌دهیم و شهرداری هم اصلا حمایتی نمی‌کند.

این حامی حیوانات با اشاره به شرایط اسف‌بار سگ‌ها در پناهگاه کهریزک می‌گوید: ما هر بار حدود ۲۰ الی ۳۰ سگ را از کهریزک نجات داده‌ایم و در نهایت طی سه چهار سال گذشته نزدیک به ۵۰۰ سگ را از آنجا خارج کردیم و در جنگل‌های سوهانک ساماندهی کرده‌ایم. این سگ‌ها در کهریزک در حال مرگ بودند و چندین میلیون هزینه درمان آن‌ها شده است و بعد از عقیم‌سازی هم نگذاشتیم بار دیگر به جهنم کهریزک برگردند.

او ادامه داد: این سگ‌ها در یک منطقه دره‌ماننده هستند. یک کارگر هم گرفتیم که کار‌ها را می‌کند و غذای پخته به آن‌ها می‌دهد، واکسن هاری به همه سگ‌ها زدیم، قرص انگلشان را هم داده‌ایم و با یک غذارسانی آن‌ها را شرطی کردیم که وارد محیط شهری نشوند.

این حامی حیوانات با اشاره به سوءاستفاده برخی اشخاص از حامیان حیوانات می‌گوید: یکی از افرادی که دارای کلینیک دامپزشکی است به نام حامی حیوانات با همراهی کرد بعد از مدتی مشخص شد که او تمام کیس‌های درمانی که از کهریزک می‌آوردیم را با اصرار زیاد به بیمارستان خودش می‌برده است. وقتی متوجه شدیم این بیمارستان متعلق به این شخص است، او را حذف کردیم و دیگر سگ‌ها را به آنجا نبردیم. بعد از این اتفاق او مدام از ما شکایت کرد و تهدید می‌کرد که با فلان سردار و افراد خاص در ارتباط است و می‌تواند برای ما مشکل ایجاد کند و به قول خودش ما را در گونی بکند. در نهایت با شکایت این فرد پرونده‌ای تشکیل شد که ما مستندات خود را ارائه دادیم و پرونده منع تعقیب خورد.

این حامی حیوانات با بیان اینکه در روز‌های گذشته افرادی به پناهگاه آمدند و اعلام کردند که از شما شکایت شده است، می‌گوید: به آن‌ها توضیحات لازم را دادیم، اما گفتند از شما شکایتی شده مبنی بر اینکه می‌خواهید این بخش از زمین را به اسم نگهداری از سگ‌ها، تصرف کرده و زمین‌خواری کنید. بار‌ها توضیح دادیم که چنین چیزی نیست و حتی دیوارکشی هم برای سگ‌ها صورت نگرفته است و اصلا چنین قصدی در کار نیست. روز گذشته دوستان به همراه وکیل ما به دادستانی مراجعه کردند و در نهایت هم اعلام کردند ۱۴ روز وقت دارید که یا تمام سگ‌ها را از منطقه خارج کنید یا اینکه تمام حیوانات را معدوم می‌کنیم!

او توضیح می‌دهد که از ۲۰ تیرماه هر شب با من تماس می‌گرفتند و اطلاع می‌دادند که هر شب تعدادی از سگ‌های کهریزک را از منطقه خارج و به گندک می‌برند. حالا تمام آن سگ‌ها در منطقه گندک کشته شده‌اند.

به گفته این حامی سگ‌ها کهریزک بیش از ۱۹۰۰ سگ دارد، در حالی که این پناهگاه تنها گنجایش ۶۰۰ الی ۷۰۰ سگ را دارد. علت این موضوع هم آن است که پیمانکار در ازای هر سگ که زنده‌گیری کند، مبلغی دریافتی دارد، در نتیجه برای درآمد بیشتر سگ‌های بیشتری را اعم از سگ‌های آرام و سالم را زنده‌گیری کرده و به کهریزک می‌آورد.

او می‌گوید: بسیاری از این سگ‌ها را یا شبانه اتانازی می‌کنند یا به منطقه رودشور می‌برند تا از گرسنگی تلف شوند. این درحالی است که بر اساس استانداردها، سگ‌های زنده‌گیری شده باید واکسیته و عقیم شده و بعد دوباره به جای قبلی برگردانده شوند. از سوی دیگر این روز‌ها جوی به شدت امنیتی ایجاد کرده و با وجود اینکه حامیان هزینه نگهداری از حیوانات را می‌پردازند و مشخص نیست شهرداری و پیمانکار با بودجه مربوطه چه می‌کنند و حتی حامیان را زمان ورود به پناهنگاه بازرسی می‌کنند و نمی‌گذارند گوشی‌های‌مان را داخل پناهگاه ببریم، مبادا وضعیت اسف‌بار این حیوانات را اطلاع‌رسانی کنیم. اگر هم گلایه کنیم اجازه ورود به کهریزک را به ما نمی‌دهند.

او نسبت به وقوع کشتاری دیگر اینبار در کهریزک و سوهانک هشدار داده و اعلام می‌کند که جان سگ‌های این منطقه نیز به شدت در خطر است. سال گذشته نیز سایت خبری جامعه ۲۴ گزارشی درباره شرایط سگ‌های زنده‌گیری شده در پناهگاه کهریزک منتشر کرد که البته شهرداری تهران دراینباره پاسخی قانع کننده نداشت.