نظریه زمین تو خالی چیست و مبدع آن کیست؟

جامعه ۲۴- قطب جنوب، منطقه‌ای وسیع و یخ‌زده در جنوبی‌ترین نقطه کره زمین است که در آن هیچ سکنه دائمی وجود ندارد. این قاره که به نام جنوبگان شناخته می‌شود، حدود ۱۴ میلیون کیلومتر مربع مساحت دارد و تقریباً تمام سطح آن پوشیده از یخ است.

میانگین دمای هوای این منطقه در زمستان به زیر منفی ۵۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و حتی در تابستان هم دمای هوا به زیر صفر می‌رود. شرایط شدید آب و هوایی، به‌ویژه طوفان‌های برفی و باد‌های شدید، باعث می‌شود که زندگی در این منطقه برای موجودات زنده بسیار دشوار باشد.

مهمترین ویژگی های قطب جنوب

یکی از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد قطب جنوب، کمبود منابع آب شیرین است. بیش از ۶۰ درصد از آب شیرین کره زمین در یخ‌های قطب جنوب ذخیره شده است، اما این یخ‌ها به دلیل شرایط خاص آب‌وهوایی به سختی در دسترس قرار دارند. به همین دلیل، این قاره نه تنها کم‌جمعیت است، بلکه منابع طبیعی محدودی هم برای استفاده انسان‌ها دارد. بیشتر فعالیت‌های انسانی در این منطقه به تحقیقات علمی محدود می‌شود و هیچ‌گونه فعالیت صنعتی گسترده‌ای در آن انجام نمی‌شود.

از لحاظ زیست‌محیطی، قطب جنوب اکوسیستم منحصر به فردی دارد. این قاره خانه برخی از مقاوم‌ترین گونه‌های حیوانی است که توانسته‌اند خود را با شرایط سخت محیطی سازگار کنند. به‌عنوان مثال، پنگوئن‌ها، که تنها در این منطقه زندگی می‌کنند، از ویژگی‌های جالب این اکوسیستم هستند. همچنین، انواع مختلفی از فک‌ها و نهنگ‌ها در اطراف آب‌های قطب جنوب به‌ویژه در تابستان دیده می‌شوند. این منطقه به دلیل شرایط ویژه‌اش، پژوهشگران را به خود جذب می‌کند تا بر روی مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی، ذخایر یخ و دیگر جنبه‌های علمی تحقیق کنند.

قطب جنوب همچنین به عنوان منطقه حفاظت‌شده شناخته می‌شود. بر اساس پیمان جنوبگان که در سال ۱۹۵۹ به امضا رسید، تمام فعالیت‌های انسانی در این قاره باید تحت نظارت و هماهنگی کشور‌های مختلف قرار گیرد. هدف از این پیمان جلوگیری از بهره‌برداری تجاری از منابع طبیعی و محافظت از محیط زیست این منطقه بکر است. این پیمان، هرگونه فعالیت نظامی را در این قاره ممنوع کرده و تنها به تحقیقاتی که به حفظ و نگهداری محیط زیست کمک کنند، مجوز می‌دهد.

آیا اکتشافات در قطب جنوب ممنوع است؟

اکتشافات در قطب جنوب ممنوع نیست، اما به شدت محدود و تحت کنترل است. این محدودیت‌ها به دلایل مختلفی اعمال شده‌اند، از جمله:

۱. پیمان جنوبگان (Antarctic Treaty) – این پیمان که در سال ۱۹۵۹ امضا شد، استفاده نظامی از قطب جنوب را ممنوع کرده و فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی را تشویق می‌کند. اما کشور‌های عضو متعهد شده‌اند که هرگونه فعالیت در این منطقه را با شفافیت و همکاری انجام دهند.

۲. حفاظت از محیط زیست – قطب جنوب یکی از بکرترین مناطق جهان است و دارای اکوسیستم‌های بسیار حساسی است. آلودگی، ورود گونه‌های مهاجم، و تغییرات ناشی از فعالیت‌های انسانی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به محیط‌زیست این منطقه وارد کند.

بیشتر بخوانید: با حقایق قطب جنوب آشنا شوید

۳. محدودیت‌های لجستیکی و شرایط سخت جوی – هوای بسیار سرد، طوفان‌های شدید و شب‌های طولانی باعث می‌شود که سفر و اکتشاف در این منطقه بسیار دشوار و پرهزینه باشد.

۴. ممنوعیت استخراج منابع معدنی – بر اساس پروتکل مادرید (۱۹۹۱)، بهره‌برداری از منابع معدنی در قطب جنوب تا سال ۲۰۴۸ ممنوع است. این قانون برای جلوگیری از تخریب محیط‌زیست و رقابت‌های ژئوپلیتیکی بین کشور‌ها تصویب شده است.

۵. کنترل بر تحقیقات علمی – همه پروژه‌های علمی باید تحت نظارت کشور‌های عضو پیمان جنوبگان باشند و با هماهنگی انجام شوند تا از تداخل در داده‌های علمی و آسیب به محیط‌زیست جلوگیری شود.

بنابراین، فعالیت‌های علمی در قطب جنوب مجاز است، اما هرگونه فعالیت تجاری، نظامی، یا اکتشافات منابع طبیعی به‌شدت محدود و کنترل‌شده است.

دریاسالار ریچارد برد کیست؟

دریاسالار ریچارد برد (Richard Evelyn Byrd) یکی از مشهورترین کاشفان آمریکایی در زمینه اکتشافات قطب‌های شمال و جنوب بود. او در تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۸۸۸ در ایالات متحده به دنیا آمد و به عنوان یک افسر نیروی دریایی آمریکا شناخته می‌شود. برد به دلیل سفر‌های متعددی که به مناطق قطبی داشت، شهرت جهانی پیدا کرد و در تاریخ اکتشافات قطبی نقش برجسته‌ای ایفا کرد.

یکی از دستاورد‌های برجسته او، کشف و اکتشاف درون زمین تو خالی نیست، بلکه شهرت اصلی او به خاطر کشف و کاوش در قطب جنوب و شمال است. او در سال ۱۹۲۹ نخستین بار پرواز مستقیمی به قطب جنوب انجام داد و در این سفر، برخی از مناطق ناشناخته قطب جنوب را شناسایی و نقشه‌برداری کرد. همچنین در سال‌های بعدی، او چندین سفر دیگر به قطب جنوب داشت که به ترویج تحقیقات علمی در این منطقه منجر شد.

در مورد مفهوم "زمین تو خالی" که به نظر می‌رسد اشاره به داستان‌های علمی-تخیلی یا افسانه‌ها باشد، هیچ‌گونه مدرک علمی از وجود چنین چیزی در تحقیقات واقعی برد وجود ندارد. ریچارد برد در زمینه‌های علمی، به ویژه در زمینه اکتشافات قطبی و ثبت مشاهدات جغرافیایی و طبیعی فعالیت کرده است، نه در زمینه نظریات مربوط به زمین تو خالی. با این حال، برخی از داستان‌های افسانه‌ای در مورد اکتشافات و مشاهدات او در قطب جنوب و نواحی دوردست وجود دارد که ممکن است در قالب فیلم‌ها یا کتاب‌ها توسعه یافته باشد.

نظریه زمین تو خالی چیست؟

اصطلاح "زمین تو خالی" به یک نظریه و مفهوم فرضی اشاره دارد که بر اساس آن درون کره زمین فضایی خالی یا شهری با تمدنی پیشرفته وجود دارد. این نظریه به‌ویژه در کتاب‌ها، فیلم‌ها و داستان‌های علمی-تخیلی مطرح شده است.

مطابق با این باور، ممکن است در داخل زمین یک دنیای دیگر با اکوسیستم و موجودات خاص وجود داشته باشد که از دیدگاه ما پنهان است. یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های این نظریه این است که برخی از طرفداران آن معتقدند ورودی به این دنیای تو خالی می‌تواند در مناطق دورافتاده‌ای مانند قطب شمال یا قطب جنوب قرار داشته باشد.

ریشه‌های تاریخی این نظریه به دوران‌های مختلف برمی‌گردد، زمانی که برخی کاشفان و محققان به داستان‌هایی اشاره می‌کردند که حکایت از دنیایی ناشناخته و پر از اسرار درون زمین داشت. در قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، با توجه به کمبود اطلاعات جغرافیایی دقیق در مورد برخی مناطق قطبی و دورافتاده، گاهی تصور می‌شد که می‌توان درون زمین مناطقی توخالی یا مخفی پیدا کرد.

یکی از مشهورترین داستان‌ها در این زمینه، مربوط به دریاسالار ریچارد برد است که پس از سفرهایش به قطب جنوب و قطب شمال، شایعاتی مبنی بر کشف دروازه‌هایی به درون زمین تو خالی مطرح شد، هرچند که هیچ مدرک علمی‌ای برای اثبات این موضوع وجود ندارد.

نظریه زمین تو خالی بیشتر در دنیای علمی-تخیلی و افسانه‌ها ادامه پیدا کرده است تا در عرصه علم واقعی. این مفهوم به دلیل جذابیت‌های داستانی، تبدیل به سوژه‌ای برای فیلم‌ها، کتاب‌ها و حتی برخی تئوری‌های توطئه شده است.

بسیاری از افرادی که به این نظریه معتقدند، اشاره می‌کنند که درختان غول‌پیکر، حیوانات عجیب و حتی تمدن‌های پیشرفته در داخل این زمین توخالی ممکن است زندگی کنند. با این حال، از نظر علمی، هیچ‌گونه شواهد قطعی یا تایید شده‌ای برای وجود چنین دنیای تو خالی درون زمین وجود ندارد و این ایده بیشتر به عنوان یک تئوری خیالی در نظر گرفته می‌شود.