هوش مصنوعی با افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و تسهیل زندگی انسان‌ها تأثیر زیادی در تمامی جنبه‌های زندگی گذاشته است.

هوش مصنوعی ظرفیت گسترش خلاقیت انسانی را دارد، اما به شرط آنکه به جای جایگزینی انسان، به عنوان ابزاری برای تقویت و تکمیل خلاقیت انسان به‌کار گرفته شود.

هوش مصنوعی با جمع‌آوری منبع عظیمی از داده‌های تصویری و متنی از بستر اینترنت و با توجه به توصیف ارائه شده و نحوه درخواست شخصی، تصاویر متفاوتی را عرضه می‌کند. بر این اساس، زمانی که سراغ آینده شهر‌های ایران را از آن گرفتیم، با نتایج مختلف و گاه عجیبی روبه‌رو شدیم. اگرچه پیش‌بینی‌ها اغلب دور از واقعیت هستند و تنها جنبه سرگرمی دارند، ولی هوش مصنوعی مدعی پیش‌بینی نسبی آینده براساس ابر داده‌های خود است. با این حال، طرح‌های ارائه شده از تغییرات معماری شهری در یک تا ۲ قرن بعد و (حتی تا ۱۰۰۰سال آینده)، گاه تاریک و ترسناک، گاهی سرزنده و شاداب و گاه، بسیار عجیب و دور از واقعیت به‌نظر می‌رسند. با این حال، نکته بارز در تمام این تصاویر را شاید بتوان در ردپای غول آسای انسانی و سایه عجیب تکنولوژی بر زمین و حیات موجودات خلاصه کرد.