جامعه۲۴ گزارش می‌دهد:
وقتی هزینه‌های دیابت اجازه تداوم درمان را نمی‌دهند!/ شانه خالی کردن شرکت‌های بیمه‌گر در حمایت از بیماران دیابتی
بیماران مبتلا به دیابت به تازگی کارزاری برای تحت پوشش قرار گرفتن تجهیزات مورد نیازشان برپا کرده و از مسئولان می‌خواهند این تجهیزات را که برای کنترل موثر قند خون این بیماران و پیشگیری از عوارض جدی بعدی است تحت پوشش خدمات بیمه‌ای قرار بدهند. جامعه ۲۴ این موضوع را مورد بررسی قرار داده است.
جامعه ۲۴ ، شادی مکی: در کشور ما بیش از ۱۰ میلیون نفر مبتلا به دیابت هستند، یعنی بیش از یک دهم جمعیت کشور مبتلا به این بیماری هستند. با وجود چشمگیر بودن شمار این افراد و لزوم وفور تجهیزات و دارو‌های مورد نیاز آنان در بازار دارویی کشور، اما زندگی این بیماران دیابتی چند سالی است که دستخوش بحران شده است، بحرانی که از کمبود انسولین مورد نیاز آنان تا گرانی تجهیزات مورد نیاز برای اندازه‌گیری قند خون و کیفیت این لوازم را در بر می‌گیرد. سال ۹۹ بود که کمبود انسولین کار را به جایی رساند که مبتلایان به این بیماری در یک طوفان توییتری با هشتگ انسولین نیست اعتراض خود را به شرایط موجود اعلام کردند.
در آن زمان بیماران عنوان می‌کردند که یکی از سختی‌های تامین انسولین برای این بیماران آن است که دارو از طریق نسخه آزاد به هیچ عنوان در دسترسی بیماران قرار نمی‌گیرد یعنی بیماران تنها از طریق کد ملی و بیمه می‌توانند انسولین تهیه کنند. در نتیجه بیمارانی که بیمه نیستند به سختی می‌توانند این دارو را گیر بیاورند و در بهترین حالت شاید بتوانند ماهی یکی دو قلم دارو تهیه کنند که جوابگوی نیاز آنان نبود.
همان زمان این بیماران عنوان می‌کردند که برای آن‌ها تامین دستگاه بسیار ضروری قند خون برای اندازه‌گیری روزانه قند خون هم با مشکل مواجه است. چنانکه بیماران می‌گفتند به دلیل گران شدن نوار‌های تست قند خون و بعد از آن نایاب شدن دستگاه‌های مرغوب و جایگزینی آن با دستگاه‌های با کیفیت نازل‌تر ناچار شده‌اند تعداد دفعات اندازه‌گیری قند خون خود را کاهش دهند.
سهمیه‌بندی نوار تست اندازه‌گیری خون برای بیماران دیابتی
میترا یکی از بیماران مبتلا به دیابت در اینباره به جامعه ۲۴ می‌گوید: «درحال حاضر شرایط برای تهیه نوار‌های تست قند خون نسبت به چند سال پیش سخت‌تر شده و بیماران باید کد ملی و شماره سریال برخی از دستگاه‌های معتبر تست قند خون خود را موقع سفارش ارائه بدهند تا بتوانند هر چند وقت یکبار ۲ یا ۳ بسته نوار را تهیه کنند، یعنی تهیه نوار تست قند خون به صورت سهمیه‌بندی درآمده است.»
«این سهمیه بندی در حالی رخ داده است که برای کنترل خوب و موثر بیماران ناچارند حداقل ۵ تا ۶ بار در روز قند خون خود را اندازه‌گیری کنند که این مقدار در زنان و نوجوانان مبتلا به این بیماری و همچنین زنان باردار و... که به دلیل فعالیت‌های خاص هورمونی بدنشان قند خونشان در نوسان است افزایش یافته و باید بیشتر قندخون خود را کنترل کنند. از آنجایی که از یکسو این نوار‌ها زود به زود تمام شده و از سوی دیگر قیمت آن‌ها نیز رو به افزایش است و توانایی اقتصادی مردم هم کم شده است بسیاری از بیماران از دفعات اندازه‌گیری قند خون خود را کم می‌کنند که این کار باعث عدم اطلاع آن‌ها از نوسانات قند خون می‌شود.»
بیشتر بخوانید: عسل برای بیماران دیابتی بی‌خطر است؟
«از دیگر مشکلات تامین تست قند خون آن است که گاهی هر بیمار مجبور است چند عدد از این دستگاه‌ها را داشته باشد تا با توجه به سهمیه‌بندی بودن آن و تا رسیدن موعد سهمیه بتواند با نوار تست مناسب با دستگاه دیگر اندازه‌گیری قند خون بتواند نیازش را تامین کند.»
«همچنین سر سوزن‌های تست قند خون و تزریق انسولین هم در همین شرایط قرار دارند. این سرسوزن‌ها اگرچه یکبار مصرف هستند، اما به علت هزینه بالای این لوازم بسیاری از بیماران ناچار می‌شوند که سرسوزن‌ها را دیر به دیر تعویض کنند و هر قدر هم که بیمار وضعیت مالی بدتری داشته باشد تاخیر او در تعویض سرسوزن بیشتر است. این موضوع می‌تواند باعث شود که به دلیل رسوب تزریق‌های قبلی در سرسوزن، بیمار نتواند میزان انسولین مورد نیاز خود را در دفعات بعدی تزریق با سرسوزن کار کرده دریافت کند. حتی بیمار به دلیل استفاده از سرسوزن کار کرده ممکن است در کنترل قند خون هم دچار مشکل شود.»
«در بسیاری از کشور‌ها ابزاری به نام سنسور پایش مداوم قند خون وجود دارد که با استفاده آن بیمار می‌تواند هر زمان که خواست قند خون خود را بدون گرفتن خون از سرانگشت اندازه‌گیری کند. این دستگاه حتی شیب قند خون را نیز نشان می‌دهد. اما در کشور ما به دلیل تحریم و گرانی بیش از اندازه آن بیماران قادر به تهیه آن نیستند مگر تعداد محدودی که قدرت خرید بالایی دارند.»
به گزارش جامعه ۲۴ ، نکته آنکه برخلاف داروی انسولین که تحت پوشش بیمه ارائه می‌شود، اما دستگاه‌های مورد نیاز بیماران دیابتی تحت پوشش هیچ بیمه‌ای قرار نداشته و تامین این دستگاه‌ها به دلیل گرانی تبدیل به دغدغه‌ای برای بیماران شده است. در اعتراض به همین شرایط است که در حال حاضر بیماران مبتلا به دیابت کارزاری را به امید بیمه شدن این تجهیزات راه‌اندازی کرده‌اند تا شاید مسئولان ذیربط کاری کنند.
با سینا مباشر فرد، سفیر فدراسیون جهانی دیابت در ایران درباره شرایط تامین تجهیزات دیابت و ضرورت بیمه شدن این تجهیزات گفتگو کرده‌ایم.
دیابتی‌ها به دلیل گرانی لوازم، کنترل قند خون را رها می‌کنند!
مباشرفرد به جامعه ۲۴ می‌گوید: «بر اساس دستورالعمل‌های جهانی بیماران مبتلا به دیابت برای اینکه بتوانند بیماری خود را به صورت مطلوب کنترل کنند پیشنهاد می‌شود که بیماران دیابتی با استفاده از دارو و ابزار‌های سنجش میزان قند خون، وضعیت خود را کنترل کنند. این ابزار دستگاه قند خون است که ساده‌ترین آن گلوکومتر است که انواع مختلفی دارد. این دستگاه، در کنار نوار‌های تست آن و سوزن‌های مورد استفاده در تست قند خون همگی ابزار‌هایی هستند که برای کنترل قند خون این بیماران استفاده می‌شود. موضوع تزریق انسولین هم ابزار‌هایی نیاز دارد مانند سرنگ، سرسوزن و مانند آن؛ البته دستگاه‌های پیشرفته‌تری هم امروز در جهان استفاده می‌شود مانند دستگاه پایش مداوم قند خون.»
«تمام این لوازم با توجه به اینکه ما در کشورمان با موضوع تحریم‌ها و تورم مواجه بوده‌ایم افزایش قیمت زیادی داشته است. در واقع این دستگاه‌ها پیش از مشکلات اقتصادی اخیر هم گران قیمت بودند. اگرچه بیماران دیابتی ناچارند به صورت روزانه از همه این لوازم استفاده کنند، اما شرکت‌های بیمه‌گر به دلیل ریسک بالایی که در پرداخت هزینه‌های این لوازم دارند بیمه‌شدن آن‌ها را نمی‌پذیرند. شخصا با دو شرکت بیمه‌گذار بزرگ کشور صحبت کرده‌ام، اما هیچ‌یک تمایلی به بیمه این لوازم ندارند. اگر هم بیمه‌ای در کار بوده تنها مربوط به خرید سالانه دستگاه قند خون است، اما دستگاه‌های پایش مداوم قند خون که به صورت مستمر قند را تست می‌کند را شامل نمی‌شود.»
«این درحالی است که اگر بیمار دیابتی خوب قند خونش را کنترل کند هزینه درمانی کمتری خواهد داشت به علاوه آنکه عوارض دیابت در او کاهش می‌یابد که همین مساله باعث کاهش هزینه سازمان‌های بیمه‌گر در لایه‌های بالاتر شده و هزینه نظام سلامت کشور در این حوزه را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال اگر بیماران دیابتی در اثر بیماری خود به قطع عضو یا دیالیز و... نیاز پیدا کنند هزینه آن بر عهده نظام سلامت و حتی شرکت‌های بیمه‌گر است، اما با این حال این شرکت‌ها حاضر به بیمه این موارد نیستند.»
«توجه به این نکته ضروری است که یک فرد دیابتی به جز هزینه دارو و تنها برای تامین سرنگ و دستگاه تست به صورت میانگین حداقل ماهیانه ۳۰۰ هزار تومان باید هزینه کند این درحالی است که با خانواده‌هایی مواجهیم که ۲ یا ۳ نفر از اعضای آن‌ها مبتلا به دیابت هستند یعنی در کشور ما ۱۰ میلیون نفر مبتلا به انواع دیابت هستند که همه آن‌ها فارغ از نوع دیابت نیازمند دستگاه تست قند خون هستند که این تعداد هم رو به افزایش است، اما این بیمه‌گری رخ نداده است و دستگاه‌ها هم گران هستند به حدی که نوار تست برخی از این دستگاه‌ها به تنهایی هزینه بالایی دارند.»
«در تمام جهان این تجهیزات بیمه می‌شوند و حتی در بسیاری از کشور‌ها این لوازم به صورت رایگان در اختیار بیماران دیابتی گذاشته می‌شود تا هزینه‌ها و عوارض بعدی به فرد بیمار و نظام سلامت کشور تحمیل نشود. در واقع هزینه‌ای که برای این بیماران می‌شود بسیار کمتر از هزینه عوارض بعدی ناشی از عدم رسیدگی به این بیماران است. متاسفانه بسیاری از بیماران به دلیل بالا بودن هزینه‌ها قادر به کنترل قند خون خود نیستند و آن را رها کرده‌اند و تنها بر اساس الگویی که دارند یک داروی مشخص را به صورت دوره‌ای استفاده می‌کنند. این افراد بعد از اینکه آزمایش‌های دوره‌ای قند خون را می‌دهند متوجه می‌شوند شرایطشان خوب نیست؛ بنابراین تصمیم گرفتیم شرایط و هزینه‌هایمان را اعلام کنیم تا شرکت‌های بیمه‌گر راه چاره‌ای پیدا کنند تا این لوازم را بیمه کنند و با این کار از عوارض بعدی تشدید این بیماری بکاهند.»
«اگر در خانواده‌ای سه نفر مبتلا به دیابت باشند حداقل باید ماهی یک میلیون تومان هزینه کنند البته اگر از تجهیزات ارزان قیمت یا تولید داخل استفاده کنند. تجهیزات ارزان قیمت هم ممکن است از نظر کیفیت مناسب نبوده و نتیجه تست قند خون افراد درست نباشد. در واقع چنین خانواده‌ای سالانه باید حدود ۱۲ میلیون تومان برای خرید این تجهیزات هزینه کنند. این هزینه‌ها برای خانواده‌ها به شدت فرساینده است و از عهده بسیاری از آن‌ها خارج است به همین دلیل هم بسیاری از آن‌ها کنترل قند خون خود را رها کرده‌اند.»
«با توجه به این شرایط ما بیماران مبتلا به دیابت تصمیم گرفتیم کمپینی برای بیمه شدن این تجهیزات برگزار کنیم تا شاید صدایمان را مسئولان شنیده و شرکت‌های بیمه‌گر و مسئولان نظام سلامت تصمیمی برای تسهیل دسترسی به این تجهیزات بگیرند. این مساله به تازگی مطرح شده است و به همین دلیل هم تاکنون پاسخی داده نشده است. این کمپین هم به همت بیماران دیابتی برپا شده است و متاسفانه مسئولان نظام سلامت ما و ارگان‌های مرتبط با سلامت اقدامی در این خصوص نکرده‌اند.»
(وضعیت مناطق محروم کشور از نظر دسترسی و توان تامین این تجهیزات از سوی بیماران مبتلا به دیابت در این مناطق به چه صورت است؟): «دوره‌ای بود که حتی در تهران هم به راحتی نمی‌توانستیم نوار تست متناسب با دستگاه قند خون خود را پیدا کنیم. در حال حاضر هم این مورد به سختی پیدا می‌شود به این دلیل که تعداد دستگاه‌ها به شدت محدود شده است درحالی‌که قبلا این دستگاه‌ها تنوع داشت و افراد می‌توانستند دستگاه‌هایی با برند‌ها و قیمت‌های مختلف را انتخاب کنند، اما امروز چنین نیست. البته دستگاه‌هایی در داخل کشور با برند‌های ایرانی مونتاژ می‌شود که این دستگاه‌ها را مردم مناطق محروم می‌توانند تهیه کنند، اما احتمالا از طریق پست می‌توانند دسترسی داشته باشند و دفتر یا مرکزی برای توزیع این دستگاه‌ها ممکن است وجود نداشته باشد. در کنار دسترسی قطعا موضوع تامین هزینه‌ها هم مطرح است.»
یک بیمار مبتلا به دیابت حداقل روزی ۷ بار تست قند خون بدهد
«براساس استاندارد‌های جهانی پیشنهاد می‌شود که یک بیمار مبتلا به دیابت حداقل روزی ۷ بار تست قند خون بدهد یعنی قبل و بعد از هر وعده غذایی و یکبار هم قبل از خواب. برخی افراد براساس شرایط خود ممکن است به دفعات بیشتری قند خونشان را کنترل کنند بنابراین اگر لوازم مورد نیاز به اندازه کافی تامین نباشد شانس اینکه بیمار کنترل موثری روی قند خون خود داشته باشد کمتر می‌شود. هر بار که می‌خواهم غذا بخورم باید قند خونم را تست کنم و براساس آموزش‌هایی که به ما بیماران دیابتی داده می‌شود و بر اساس میزان قند موجود در غذا دارو را تنظیم و استفاده می‌کنم و با اینکار میزان قند خونم را کنترل می‌کنم. حالا اگر این قند خون تست نشود طبیعی است که فرد نمی‌داند میزان قندخونش چقدر است پس نمی‌تواند میزان داروی خود را مشخص کند و کنترلی ممکن است رخ ندهد و فرد نمی‌داند چه میزان غذا مصرف کند یا بعد از مصرف غذا چه میزان دارو مصرف کند. این اتفاق باعث می‌شود که طی دوره چند ماهه فرد دچار عوارض جدی ناشی از دیابت شود.»
«حالا با این شرایط من سازمان بیمه‌گری را می‌شناسم که روزی یک نوار تست قند خون را برای بیماران بیمه می‌کند و هزینه همان یک نوار را می‌دهد این عدد بسیار کم است، اما همین پوشش حداقلی هم می‌تواند به بسیاری از افراد کمک کند که کنترل دقیق‌تری داشته باشند، اما ۹۹ درصد شرکت‌های بیمه چنین کاری نمی‌کنند و نهایتا خرید یک دستگاه در طی سال را تامین می‌کنند درحالی‌که نوار تست مهم‌تر بوده و حتی به لوازم جدیدتری نیاز است که با پایش مداوم قند خون افراد جامعه سالم‌تری داشته باشیم.»
دیدگاه کاربران
گوناگون
آخرین اخبار
پربحث ترین
پربازدید ترین
