علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی چیست؟

جامعه ۲۴ - شادی مکی: افرادی که به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا هستند تنها به خواسته‌های خود اهمیت داده و کمتر پیش می‌آید که به احساسات و خواسته‌های دیگران توجه کنند. آنان به صورت تکانشی به دنبال ارضاء نیاز‌ها و خواسته‌های خود بوده و در این مسیر به شدت نابردبار هستند.

این افراد با به تعویق انداختن خواسته‌های خود به خاطر دیگران میانه‌ای نداشته و از هر وسیله‌ای برای رسیدن به خواسته‌های خود استفاده می‌کنند.

به گزارش جامعه ۲۴ ، افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماع یا جامعه‌ستیز اغلب ظاهری بسیار گرم، فریبنده و دوست‌داشتنی دارند و بسیار باهوش هستند، آن‌ها قادر به سازگاری با موازین اجتماعی نیستند و اغلب از قانون سرپیچی می‌کنند و مجرم شناخته می‌شوند. این افراد معمولا از نظر جنسی، خانوادگی و فعالیت‌های اجتماعی بی‌مبالات هستد.

با توجه به اینکه این افراد از کمترین میزان احساس مسئولیت، رعایت اخلاقیات یا ملاحظه حقوق و خواسته‌های دیگران برخوردارند می‌توان گفت در آنان وجدان ضعیف یا کم‌کارکرد است چنانکه به درست یا غلط بودن رفتار خود اهمیت نداده و هرگز احساس ندامت و پشیمانی ندارند، به همین دلیل هم ممکن است به راحتی دروغ بگویند یا رفتار‌های عصبی از خود بروز دهند.

این افراد در معرض اعتیاد به مواد مخدر یا الکل بوده و در زندگی اجتماعی و فردی با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌شوند.

این اختلال در مردان شایع‌تر از زنان است و مطالعات نشان داده که این میزان در مرد‌ها ۳ درصد و در زنان ۱ درصد است.

اختلال شخصیت ضداجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) نوعی اختلال روانی است که در آن فرد الگوهای پایداری از بی‌توجهی به حقوق دیگران، نادیده گرفتن قوانین اجتماعی و ناتوانی در احساس پشیمانی یا همدلی نشان می‌دهد. این اختلال اغلب از دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود و می‌تواند تا پایان عمر ادامه یابد. افراد مبتلا به ASPD معمولاً رفتارهای تکانشی، پرخاشگرانه و فریبکارانه از خود نشان می‌دهند و در بسیاری از مواقع به راحتی دست به دروغگویی، سوء استفاده از دیگران یا ارتکاب جرم می‌زنند. این افراد اغلب مسئولیت اعمال خود را نمی‌پذیرند و در مواجهه با پیامدهای منفی، دیگران را مقصر می‌دانند.

یکی از ویژگی‌های برجسته اختلال شخصیت ضد اجتماعی، نداشتن حس همدلی است. این افراد به احساسات و نیازهای دیگران بی‌اعتنا هستند و روابطشان بیشتر بر اساس منافع شخصی شکل می‌گیرد. در بسیاری از موارد، آنها قادر به برقراری روابط عمیق و پایدار نیستند و اگر رابطه‌ای برقرار کنند، بیشتر با هدف بهره‌برداری از طرف مقابل است. ناتوانی در احساس پشیمانی از آسیب‌هایی که به دیگران وارد می‌کنند، یکی از عواملی است که باعث می‌شود این افراد بارها رفتارهای مخرب خود را تکرار کنند.

علل دقیق ASPD هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما عوامل ژنتیکی، محیطی و اجتماعی در بروز آن نقش دارند. تجارب کودکی مانند سوء استفاده، غفلت والدین یا قرار گرفتن در محیط‌های پرخشونت می‌تواند احتمال ابتلا به این اختلال را افزایش دهد. علاوه بر این، آسیب‌های مغزی یا اختلالات عصبی نیز می‌توانند در بروز این رفتارها مؤثر باشند.

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی چالش‌برانگیز است، زیرا افراد مبتلا معمولاً انگیزه‌ای برای تغییر رفتار خود ندارند و نسبت به شرکت در جلسات درمانی مقاومت نشان می‌دهند. با این حال، ترکیبی از روان‌درمانی و در برخی موارد دارودرمانی می‌تواند به کاهش برخی از علائم کمک کند. رویکردهایی که بر تغییر الگوهای فکری و رفتاری متمرکز هستند، می‌توانند در صورت تداوم و حمایت مناسب تا حدی مؤثر باشند. به طور کلی، تشخیص و مدیریت این اختلال نیازمند تخصص و تجربه روانپزشکی است و توجه به آن می‌تواند تأثیر مثبتی در کاهش آسیب‌های اجتماعی داشته باشد.

علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی

- دروغگویی مداوم
- ناتوانی در برنامه ریزی
- فقدان مسئولیت‌پذیری
- اقدام به اعمال مجرمانه و قانون‌شکنی
- تکبر و احساس برتری به دیگران
- بهره‌کشی از سایرین و فریب
- خشونت، تحریک پذیری شدید، آشفتگی و پرخاشگری
- بدبینی وبی احترامی به دیگران
- ناتوان در درک عواقب رفتار و درس گرفتن از آن‌ها
- اشتغال ذهنی فرد به مسایل خود و عدم حساسیت به نیاز‌های دیگران
- ضعف وجدان

کودکان دارای شخصیت ضد اجتماعی

به گزارش جامعه ۲۴ این اختلال که در کودکان به عنوان اختلال سلوک نیز شناخته می‌شود از پرشمارترین اختلالات روانی است که کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال در اغلب پسران قبل از ۱۰ سالگی و در اغلب دختران بین ۱۳ تا ۱۶ سالگی بروز می‌یابد و در پسر‌ها شایع‌تر و پایدارتر است.

در میان این گروه از کودکان معمولا رفتار‌های خلاف قانون، از جیغ زدن، ناسزا گفتن، تا اقدامات تخریبی شدید، دزدی و تجاوز به حقوق دیگران شایع است.

این کودکان به شدت پریشان و نیازمند کمک هستند وهرچه بزرگتر می‌شوند تنگنا‌های که در آن قرار می‌گیرند افزایش می‌یابد. این رفتار‌ها باعث می‌شود که این کودکان بیش از پیش در معرض بدرفتاری بزرگتر‌ها قرار گرفته و به حال خود رها شوند، زیرا مراقبت از آن‌ها دشوار است.

کودکانی که گرفتار این اختلال هستند غالبا با ویژگی‌ها و شرایطی که در ادامه می‌خوانید مواجه هستند:

- سوء‌تغذیه دوران جنینی
- قرار گرفتن در معرض مواد سمی در دوران جنینی و پس از آن
- بدرفتاری والدین
- اختلالات تولد
- کم وزنی به هنگام تولد

به گزارش جامعه ۲۴ از آنجایی که برخی از این کودکان دارای والدین مبتلا به اختلالات روانی هستند معمولا با نامهربانی مواجه شده و والدین‌شان در مراقبت از آنان ناکارآمد و ناهمساز هستند. این شرایط باعث می‌شود که زمینه زیستی در کنار شیوه‌های فرزندپروری نادرست به شکل‌گیری اختلال جامعه‌ستیزی در این کودکان دامن بزند. یا اینکه گرفتار اختلالاتی هستند که آنان را در رسیدگی به فرزندان ناکارآمد، خشن، نامهربان، نااستوار و ناهمساز می‌سازد.

شخصیت ضد اجتماعی در ازدواج

اگر قصد ازدواج با فردی را دارید که مشخصات او با افراد دارای شخصیت ضد اجتماعی تطابق دارد، بهتر است بدانید که این افراد معمولا در ابتدای رابطه با لحنی زیبا و جذاب به شما نزدیک شده و با فریبکاری خود را عاشق شما نشان می‌دهند درحالی که هدف او از ازدواج با شما رسیدن به خواسته‌های خودش است، یادتان باشد که او به سایرین نگاهی ابزاری داشته و ضعف یا فقدان حس همدلی در او می‌تواند سلامت جسمی و روانی شما و فرزندانتان را در آینده به خطر بیندازد.

در ادامه به رفتار‌هایی که به احتمال بسیار زیاد در صورت ازدواج با این افراد تجربه خواهید کرد اشاره می‌کنیم:

- درگیری فیزیکی بدون احساس پشیمانی
- نگاه به شما به عنوان یک ابزار
- گفتن دروغ‌های مکرر به شما
- التماس کردن برای انجام آنچه درست است، مثلا باید از او خواهش کنید که فقط در خانه سیگار بکشد یا التماس کنید تا دوستان خود را برای مصرف مواد به خانه نیاورد.

بیشتر بخوانید:

افراد دارای شخصیت مرزی را بشناسید!

با بیماری جنون دزدی آشنا شوید!

درمان اختلال ضد اجتماعی

به گزارش جامعه ۲۴ برای این اختلال هیچ درمان ویژه و قطعی وجود ندارد. همچنین با توجه به اینکه معمولا این افراد از اختلال خود آگاهی ندارند درمان فوری آن‌ها نیز امکان‌پذیر نیست. این بیماری مزمن بوده و روند درمان آن هم طولانی مدت است. یک بیماری مزمن است بنابراین نیاز به درمان طولانی مدت دارد.

روان درمانی، آموزش و تمرین مهارت کنترل استرس و خشم، دارو درمانی و در مواردی بستری کردن را می‌توان رایج‌ترین راهکار‌های درمان این اختلال برشمرد.

انتخاب هر یک از این گزینه‌های برای درمان بستگی به شدت علائم و موقعیت بیمار دارد. مطالعات نشان داده که تشکیل گروه‌های خودیاری بیش از زندان و بیمارستان روانی برای این افراد مفید بوده است به این دلیل که مبتلایان به شخصیت ضد اجتماعی وقتی در میان افرادی مانند خودشان قرار می‌گیرند انگیزه بیشتری برای تغییر یافتن پیدا می‌کنند.

با این حال توجه به این نکته مهم در درمان‌های گروهی مهم است که افراد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است با رهبر گروه بحث کرده و تلاش کند کنترل و مدیریت گروه را به دست بگیرد.

عقیده کلی مبتنی بر این است که از رویکرد‌های بینش‌مدار (مانند رویکرد روانکاوی) اجتناب شده و در مقابل از تکنیک‌های شناختی رفتاری مانند تقویت مثبت، رویکرد مبتنی بر واقعیت، مداخلات عینی، کنترل خشم و... استفاده شود.

روان درمانی یک دوره کلی برای درمان یک حالت است که در آن در مورد وضعیت و مسائل مربوط به بیماری، با بیمار صحبت می‌شود. از آنجایی که روان‌درمانی روشی کارآمد برای درمان جامعه‌ستیزی است تمرکز بر درمان و کنترل رفتار پرخاشگرانه بیمار باشد.

در رویکرد شناختی رفتاری، از بیمار در مورد آنچه که بروز چنین رفتار‌هایی را در او تقویت می‌کند، سوال می‌شود. آگاهی فرد از مکانیسم اولیه یکی از اجزاء اساسی درمان است.

همچنین در این روش مصرف الکل و مواد توسط فرد که احتمال بروز رفتار‌های پرخاشگرانه را افزایش می‌دهد، مورد توجه درمان‌گر قرار می‌گیرد و پیامد‌های استفاده از این مواد به او آموزش داده می‌شود.