تاثیر پاندمی کرونا بر قدرت بیان کودکان و نوجوانان

جامعه ۲۴ -  شبنم طلوعی گفت: وقتی نوجوان به مرحله هویت یابی و استقلال می‌رسد، اما والدین همچنان همانند دوران کودکی بجای تعامل با او شروع به نادیده گرفتن نقطه نظرات او و دستور دادن به نوجوان می‌کنند، تنها نتیجه حاصله "لجبازی" نوجوان با والدین است.

وی همچنین این را هم گفت: هنگامی که والدین تمام ابعاد شخصیتی و توانایی نوجوان را نادیده می‌گیرند و به نوعی تنها بر کم‌کاری‌های او تمرکز می‌کنند در نهایت فرزند کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس را تجربه خواهد کرد.

طلوعی معتقد است که عدم تایید کودک و نوجوان از سوی والدین منجر به ایجاد زمینه تایید آن‌ها از سوی عوامل بیرونی و فضای مجازی می‌شود. چه بسا افراد با سوءاستفاده از این موقعیت به کودک و نوجوان نزدیک شوند و والدین ناخواسته به تضعیف عزت نفس و اعتماد به نفس فرزندان خود کمک کنند.

بیشتر بخوانید:بیماری نادری که کودکان پس از ابتلا به کرونا، دچارش می‌شوند

این روانشناس به بیان نشانه‌های کمبود اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان در برقراری ارتباط پرداخت و ادامه داد: می‌توان گفت کودک و نوجوانی که اعتماد به نفس پایینی دارد در جمع صحبت نمی‌کند، از دوستان و هم‌سالان خود دوری می‌کند، تمایل به تنها بازی کردن و تنها درس خواندن دارد، علیرغم آگاهی نسبت به ضعف‌های خود، اما دوستان و اطرافیان را در بروز مشکلات مقصر می‌داند و در نهایت یا دوستان کمی دارد و یا هیچ دوستی ندارد؛ از اعتماد به نفس پایینی برخوردار است.

وی با اشاره به اهمیت متزلزل شدن اقتدار والدین نزد فرزندان در کاهش و افزایش اعتماد به نفس آنها، خاطر نشان کرد: خانواده و اقتدار آن مظهر عزت، هویت و اعتماد به نفس کودک و نوجوان است. از این رو با متزلزل شدن عزت پدر و مادر درون خانواده حتی به واسطه مسائلی نظیر جدایی؛ به راحتی زمینه متزلزل شدن هویت و اعتماد به نفس و عزت نفس فرزندان و تبدیل شدن آن‌ها به افرادی توخالی فراهم می‌شود.

طلوعی با بیان اینکه والدین باید سه مولفه اصلی بازی، اسباب بازی و هم‌بازی را از دوران کودکی برای فرزندان خود تامین کنند، گفت: مجازی شدن ارتباطات و کاهش ارتباطات حقیقی این سه مولفه اصلی کودکان را نیز زیر سوال برده است و منجر به کاهش تبادل اطلاعات و اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان شده است. داشتن دوست، همراه و برقراری ارتباط با دیگران به نوعی حمایت‌های اجتماعی محسوب و این حمایت‌های اجتماعی علاوه بر افزایش اعتماد به نفس، منجر به کاهش استرس و اضطراب افراد نیز می‌شوند.

این روانشناس در پایان با تاکید بر اهمیت ایجاد و افزایش اعتماد به نفس در کودکی و نوجوانی توسط والدین، افزود: اعتماد به نفس آنقدر مهم است که فرد مطابق با آن در جامعه حاضر می‌شود و دست بر انتخاب دوست، همسر، شغل و ... می‌زند. تمام افراد رده بالای اجتماعی از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند. والدین باید بدانند ارتباط ضعیف و نامناسب آن‌ها با فرزندان، نداشتن هم‌صحبت و هم‌راز درون خانواده منجر به ایجاد احساس عدم امنیت در فرزندان می‌شود. این کاهش عدم امنیت به نوعی بر کاهش اعتماد به نفس آن‌ها نیز اثر می‌گذارد.