کد خبر: ۷۱۵۳
تاریخ انتشار: ۰۰:۱۱ ۱۵ مرداد ۱۴۰۰
در گفت‌وگو با جامعه ۲۴ مطرح شد؛

چالش‌های اجتماعی به اوج خود رسیده است/ کمترین حمایت اجتماعی دولت از مردم در پساکرونا چیست؟

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس گفت: در شرایطی که سال‌ها ما به دولت انتقاد می‌کردیم که چرا کمتر از برنامه، شغل ایجاد کرده است حالا باید تلاش کنیم آن‌هایی که شغل داشتند لااقل کارشان را در این وضعیت سخت اقتصادی از دست ندهند.

چالش‌های اجتماعی در ایران

جامعه ۲۴، محمد آیتی: چندی پیش، حسن روحانی اعلام کرد در دوران درگیری با ویروس کرونا، یک میلیون و صد هزار نفر شغل خود را از دست دادند.

در شرایطی که اشتغال‌زایی یکی از مهمترین رسالت دولت‌ها است، اما در این یک سال و نیم نه تنها روند این موضوع کُند پیش رفته که افراد بیکارشده به‌واسطه بحران کرونا هم، کار را بیش از پیش سخت کرده است.

بی‌تردید یکی از آسیب‌های جدی در حوزه اجتماعی که می‌تواند برای هر کشور خطرناک باشد، بیکاری به خصوص در بین قشر جوان است. حال با این اوضاع و احوال نامناسب اقتصادی، بیکاری بیش از یک میلیون نفر آن هم در حدود ۱۸ ماه، جای نگرانی و البته تامل دارد.

در همین خصوص، بهروز محبی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به جامعه ۲۴ گفت: متاسفانه آمار افراد شاغل که به تبع شیوع ویروس کرونا، شغلشان را از دست دادند، بسیار بالاست. همین روند در کنار بیکاری انباشته‌ای که از قبل داشتیم به اضافه مشکلات اقتصادی سال‌های اخیر و افزایش بی‌رویه نرخ تورم، باعث شده تا آمار تخلفات و سرقت‌ها به‌طرز سرسام‌آوری بالا برود.

وی افزود: بدون شک وقتی سرقت‌ها زیاد می‌شود، امنیت هم پایین می‌آید و خانواده‌ها باید مواظب‌تر از همیشه به رفت و آمد‌های روزانه خود بپردازند. هر وقت سرقت بیشتر شد باید یک نتیجه اصلی گرفت و آن هم، افزایش فقر در جامعه است. باید قبول کنیم که مدیریت سال‌های اخیر با نواقص فراوانی روبرو بوده و حالا که با ویروس کرونا توام شده، چالش‌های اجتماعی به اوج خود رسیده است.


بیشتر بخوانید: راه حل کاهش آسیب‌های اجتماعی در دوران شیوع کرونا


نماینده سبزوار تصریح کرد: ویروس کرونا یک پاندمی بود از این‌رو کشور‌های سراسر جهان درگیر مشکلات عمیقی در بسیاری از حوزه‌ها شدند، اما وظیفه دولت‌ها باید جلوگیری از آسیب یا به حداقل رساندن آن، به مردمانشان باشند. حقیقتاً جز چند کسب و کار معدود، همه شغل‌ها متضرر شدند و افزایش آمار بیکاری هم، به‌واسطه این بحران رخ داد. از آنجایی که همچنان معلوم نیست این ویروس منحوس چه زمانی دست از سر بشریت بردارد، می‌باید روی به دو نوع برنامه آورد: اول، حمایت از جامعه در دوران کرونا و دوم، حمایت از جامعه در دوران پساکرونا.

محبی اظهار داشت: در شرایطی که سال‌ها ما به دولت انتقاد می‌کردیم که چرا کمتر از برنامه، شغل ایجاد کرده است حالا باید تلاش کنیم آن‌هایی که شغل داشتند لااقل کارشان را در این وضعیت سخت اقتصادی از دست ندهند. هرچند نیرو‌های جهادی که بسیاری از آن‌ها را خود مردم تشکیل می‌دادند به‌خوبی پای کار آمدند تا ضربه‌گیر محکمی برای جامعه باشند، اما خیلی بیش از این، نیاز به برنامه‌ریزی، کار و تلاش است.

وی افزود: کمک‌های چندصدهزار تومانی آن هم به قشر‌های خاص، خیلی چاره کار نیست. فردی که شغلش را از دست می‌دهد یعنی ماهی چند میلیون درآمدش کم شده است. دولت باید تصمیمات جدی بگیرد که لااقل شاغلین بیکار نشوند. این رویکرد تنها در حمایت از کارفرما محقق می‌شود. تقریباً نمونه این کار در موضوع اجاره بهاء مسکن و همچنین اماکنی که برای دولت بود و در اختیار بخش خصوصی قرار داشت، اتفاق افتاد. وقتی درآمد‌ها کم شده، ولی به مانند گذشته مالیات گرفته می‌شود و بیمه‌ها خیلی همکاری لازم را با کارفرمایان نمی‌کنند چطور می‌توان انتظار داشت، کارفرما نیروی خود را حفظ کند؟

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس یادآور شد: در ادامه، باید واردات واکسن و تولید انبوه واکسن داخلی سرعت بگیرد، زیرا حمایت اصلی از جامعه و کسب و کار‌ها تنها در قطع زنجیره این بیماری است. همچنین دولت باید اولویت‌های خود را تغییر بدهد. وقتی معیشت مردم تا این اندازه به خطر افتاده نباید سمت برخی کار‌هایی رفت که زمانش برای دوران آرامش کشور است. اکنون مردم در خرید کالا‌های اساسی خود مانده‌اند و از طرفی، یا درآمدشان کم و یا قطع شده است. این اوضاع، همه را مجاب می‌کند که دولت از مشاغل و همچنین معیشت مردم به‌طور جدی حمایت کند؛ این حمایت باید مثل حمایت در دوره‌ای باشد که انگار کشور در جنگ است.

محبی بیان کرد: حمایت از جامعه فقط به دوران کرونا ختم نمی‌شود، بلکه حمایت‌ها تا مدت‌ها پس از رفع این بیماری باید ادامه داشته باشد. حمایت تنها اقتصادی نیست و حتماً باید به بازسازی روح و روان جامعه هم کمک کرد. مردم در این دوران تا حدی افسرده شدند، سفر نرفتند، عزیزان خود را ندیدند و حتی برخی دوستان و نزدیکان خود را از دست دادند. جبران این ضربات مهلک نیازمند کاری منطقی و البته چند ماهه است. باید در کنار حمایت‌های اقتصادی از مردم و کسب و کارها، حمایت‌های اجتماعی هم در دستور کار قرار بگیرد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: کمترین حمایت اجتماعی از مردم در دوران پساکرونا، ارائه فرصت به آن‌ها برای رفتن به سفر‌های ارزان‌قیمت، مشاوره‌های رایگان روانشناسی و ایجاد شغل به‌منظور ساختن آینده افراد است. حتماً موضوعات دیگر هم می‌تواند باشد که ضرورت دارد تیم‌های تخصصی روی آن کار کنند تا ان‌شاالله با ارائه آن بسته‌ها به مردم، بتوان امید را تا حدی به زندگی آن‌ها برگرداند.

دیدگاه کاربران