جامعه ۲۴ گزارش میدهد؛
سردترین شهرهای دنیا کدامند؟/ روسیه رکورددار است
زندگی در شهرهای بسیار سرد، نیازمند انطباق با شرایط سخت و استفاده از زیرساختهای پیشرفته است. با این حال، مردم این مناطق با مشکلات روزمرهای مواجه هستند که برای حل آنها به همکاری دولت، شهرداریها و جامعه نیاز است.
جامعه ۲۴- سردترین شهرهای دنیا معمولاً در مناطقی قرار دارند که به قطب شمال یا جنوب نزدیک هستند یا در ارتفاعات بسیار بالا قرار گرفتهاند. این شهرها اغلب در زمستان دمایی بسیار پایین و شرایط سخت آب و هوایی را تجربه میکنند.
در ادامه به برخی از سردترین شهرهای دنیا اشاره میکنیم:
۱. اویمیاکن (Oymyakon) – روسیه
دمای متوسط در زمستان: حدود -۵۰ درجه سانتیگراد.
سردترین دمای ثبتشده: -۶۷.۷ درجه سانتیگراد (سال ۱۹۳۳).
ویژگیها: اویمیاکن بهعنوان سردترین سکونتگاه دائمی جهان شناخته میشود. زندگی در این منطقه با چالشهای زیادی همراه است و بیشتر ساکنان آن از فعالیتهای مرتبط با دامداری و ماهیگیری درآمد دارند.
۲. ورخویانسک (Verkhoyansk) – روسیه
دمای متوسط در زمستان: حدود -۴۵ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: این شهر کوچک بهعنوان یکی از سردترین نقاط زمین معروف است و در نزدیکی مدار قطب شمال قرار دارد.
سردترین دمای ثبتشده: -۶۷.۸ درجه سانتیگراد.
۳. نوریلسک (Norilsk) – روسیه
دمای متوسط در زمستان: حدود -۳۰ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: نوریلسک یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی در مناطق سردسیر است و زمستانهای طولانی و تاریک دارد. این شهر برای فعالیتهای معدنی، بهویژه استخراج نیکل، معروف است.
۴. یاکوتسک (Yakutsk) – روسیه
دمای متوسط در زمستان: حدود -۴۰ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: یاکوتسک پایتخت جمهوری ساخا در سیبری است و بهعنوان سردترین شهر بزرگ دنیا شناخته میشود. زندگی در این شهر، با وجود سرما، به لطف زیرساختهای پیشرفته امکانپذیر است.
۵. اولانباتور (Ulaanbaatar) – مغولستان
دمای متوسط در زمستان: حدود -۲۰ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: پایتخت مغولستان بهعنوان سردترین پایتخت جهان شناخته میشود. این شهر در ارتفاع ۱,۳۰۰ متری قرار دارد و زمستانهای بسیار سردی دارد.
۶. بارو (Barrow) – آلاسکا، آمریکا
دمای متوسط در زمستان: حدود -۲۰ تا -۳۰ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: بارو شمالیترین شهر آمریکا است و در نزدیکی قطب شمال قرار دارد. این شهر اغلب برای چند ماه از سال کاملاً تاریک است.
۷. سیوداد بولیوار (Ciudad Bolívar) – کانادا
دمای متوسط در زمستان: حدود -۲۵ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: این شهر کوچک در مناطق شمالی کانادا قرار دارد و سرمای شدید در این منطقه طبیعی است.
۸. لانگیربین (Longyearbyen) – نروژ
دمای متوسط در زمستان: حدود -۲۰ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: لانگیربین در مجمعالجزایر سوالبارد واقع شده و یکی از شمالیترین سکونتگاههای دائمی جهان است. این شهر تابستانهای کوتاه و زمستانهای بسیار سردی دارد.
۹. گرینلند (Greenland)
در مناطق مسکونی کوچکی در گرینلند، مانند ایتوکورتورمیت (Ittoqqortoormiit)، دما اغلب به زیر -۳۰ درجه سانتیگراد میرسد. این منطقه از نظر شرایط آب و هوایی بسیار سخت و چالشبرانگیز است.
۱۰. هاربین (Harbin) – چین
دمای متوسط در زمستان: حدود -۲۰ درجه سانتیگراد.
ویژگیها: این شهر به "شهر یخی چین" معروف است و هر ساله جشنواره بینالمللی یخ و برف در آن برگزار میشود.
ویژگیهای مشترک این شهرها
نزدیکی به قطبها یا ارتفاع بالا.
زمستانهای بسیار طولانی و تاریک.
زیرساختهای خاص برای مقابله با سرما، مانند سیستمهای گرمایش مرکزی و استفاده از لباسهای ویژه.
زندگی در این شهرها دشوار است، اما بسیاری از آنها دارای جاذبههای طبیعی منحصربهفرد هستند که گردشگران را به خود جذب میکنند.
برای مقابله با سرما چه اقداماتی در این شهرها انجام میشود؟
شهرداریها در سردترین شهرهای جهان برای مقابله با سرمای شدید و حفظ رفاه و ایمنی شهروندان اقدامات متنوعی را انجام میدهند. این اقدامات شامل زیرساختهای مناسب، خدمات اضطراری و برنامهریزی دقیق برای مدیریت شرایط آبوهوایی سخت است.
در ادامه، به مهمترین اقداماتی که در این شهرها انجام میشود اشاره میکنیم:
۱. زیرساختهای گرمایشی و انرژی
سیستمهای گرمایش مرکزی: بسیاری از این شهرها مانند نوریلسک و یاکوتسک دارای سیستم گرمایش مرکزی (District Heating) هستند که آب گرم تولیدشده در نیروگاهها به خانهها و ادارات منتقل میشود.
پشتیبانی از انرژی پایدار: تأمین برق و گاز بهصورت مداوم برای جلوگیری از قطعی در سرمای شدید.
عایقبندی ساختمانها: شهرداریها ساختمانهای جدید را ملزم به استفاده از مصالح عایقبندیشده میکنند تا از هدررفت گرما جلوگیری شود.
۲. مدیریت و نگهداری راهها
برفروبی و نمکپاشی جادهها: شهرداریها از تجهیزات سنگین برای پاکسازی برف از جادهها استفاده میکنند و با پاشیدن نمک یا شن، از یخزدگی خیابانها جلوگیری میکنند.
مسیرهای گرمایشی: برخی از شهرها مسیرهای پیادهروی و خیابانهای اصلی را به سیستم گرمایش زیرزمینی مجهز کردهاند تا برف و یخ بهطور خودکار ذوب شوند.
بستن جادههای خطرناک: در شرایطی که دما بسیار پایین و خطرناک باشد، جادهها و پلهای خاصی بهطور موقت بسته میشوند.
۳. حملونقل عمومی مقاوم در برابر سرما
ایستگاههای گرمشده: ایستگاههای اتوبوس و قطار در شهرهایی مانند لانگیربین و اولانباتور مجهز به سیستمهای گرمایش هستند.
خودروهای مخصوص: اتوبوسها، تاکسیها و قطارهای محلی به سیستمهای ضدیخ و گرمایش داخلی مجهز هستند.
۴. ارائه خدمات اضطراری
پناهگاههای گرم برای بیخانمانها: شهرداریها در فصل زمستان مکانهای گرمی برای اقامت بیخانمانها در نظر میگیرند.
کمک به خانوادههای کمدرآمد: ارائه تخفیف یا یارانه برای هزینههای گرمایش.
تیمهای واکنش سریع: برای کمک به افرادی که در جادهها یا خانهها دچار سرمازدگی میشوند.
۵. برنامهریزی برای شرایط اضطراری
آمادگی برای قطعی برق: ذخیره ژنراتورهای اضطراری در بیمارستانها، مدارس و مراکز عمومی.
برنامههای آموزشی: آگاهیبخشی به شهروندان در مورد نحوه گرمماندن، ذخیرهسازی غذا و جلوگیری از سرمازدگی.
بیشتر بخوانید: بهترین و ارزانترین مکانهای گردشگری جهان در زمستان کدامند؟
۶. استفاده از فناوریهای نوین
سیستمهای پایش دما: نظارت بر دمای جادهها و هوا برای پیشبینی شرایط خطرناک.
خانههای هوشمند: نصب سیستمهای هوشمند گرمایش در ساختمانهای جدید.
نورپردازی خیابانها: در مناطقی که زمستانهای تاریک دارند، مانند بارو، سیستمهای نورپردازی خاصی نصب میشود تا امنیت و روشنایی تأمین شود.
۷. حمایت از مشاغل و کسبوکارها
تعطیلی موقت مدارس و مشاغل: در دماهای بسیار پایین، شهرداریها برخی از مشاغل و مدارس را تعطیل میکنند.
تشویق به دورکاری: استفاده از فناوری برای کاهش نیاز به رفتوآمد در شرایط سخت.
۸. ترویج سبک زندگی سازگار با سرما
ایجاد فضاهای اجتماعی گرم: شهرداریها کتابخانهها، مراکز خرید و مکانهای عمومی را به سیستم گرمایش مجهز میکنند تا شهروندان بتوانند در آنها استراحت کنند.
تشویق به استفاده از لباسهای مناسب: کمپینهای آگاهیبخش برای آموزش پوشش مناسب در برابر سرما.
۹. حفظ سلامت شهروندان
نظارت بر کیفیت هوا: در سرمای شدید، آلودگی هوا میتواند افزایش یابد. شهرداریها از سیستمهای نظارت برای کاهش آلودگی استفاده میکنند.
خدمات پزشکی: افزایش دسترسی به مراکز درمانی و آمبولانسها در زمستان.
نمونههای موفق مدیریت شهری
یاکوتسک، روسیه: خانهها با سیستم گرمایش مرکزی و تونلهای زیرزمینی به هم متصل شدهاند تا مردم کمتر در معرض هوای سرد قرار بگیرند.
اولانباتور، مغولستان: دولت کمکهای سوختی به خانوادههای کمدرآمد ارائه میدهد تا از چوب و زغال استفاده کنند.
لانگیربین، نروژ: مقررات خاصی مانند ممنوعیت دفن مردگان (به دلیل یخزدگی زمین) و نگهداری سلاح گرم برای محافظت از خرسهای قطبی وجود دارد.
این اقدامات باعث میشوند زندگی در این شهرهای بسیار سرد، اگرچه دشوار، اما همچنان امکانپذیر و پایدار باشد.
در این شهرها از چه سوخت مصرفی برای مقابله با سرما استفاده میشود؟
سوخت مصرفی در سردترین شهرهای جهان باید کارآمد، در دسترس و مناسب برای شرایط سخت آبوهوایی باشد. انتخاب نوع سوخت به عوامل مختلفی مانند منابع طبیعی منطقه، زیرساختهای موجود و سیاستهای انرژی بستگی دارد.
در ادامه به سوختهای اصلی مصرفی در این شهرها اشاره میکنیم:
۱. گاز طبیعی
- ویژگیها:
- گاز طبیعی به دلیل پاکی نسبی و بازدهی بالا یکی از اصلیترین منابع انرژی در شهرهای سرد است.
- در سیستمهای گرمایش مرکزی و خانگی بهطور گسترده استفاده میشود.
- مثالها:
- روسیه (یاکوتسک، نوریلسک): روسیه بهعنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گاز طبیعی، از این سوخت در شهرهای سرد خود استفاده میکند.
- کانادا: شبکههای توزیع گاز طبیعی در شهرهای سردسیر به خوبی توسعه یافتهاند.
۲. نفت سفید و گازوئیل
- ویژگیها:
- نفت سفید و گازوئیل سوختهای متداولی برای سیستمهای گرمایشی در مناطق سرد هستند.
- به دلیل عملکرد قابل اعتماد در دماهای پایین، برای ژنراتورها و سیستمهای گرمایشی روستایی و مناطق دورافتاده استفاده میشوند.
- مثالها:
- لانگیربین (نروژ): به دلیل موقعیت جغرافیایی و نبود گاز طبیعی، نفت سفید و گازوئیل سوختهای اصلی هستند.
- گرینلند: برای گرمایش ساختمانها و تولید برق استفاده میشود.
۳. زغالسنگ
- ویژگیها:
- زغالسنگ همچنان یک منبع انرژی مهم در برخی شهرهای سردسیر است که به منابع زغالسنگ دسترسی دارند.
- از آن در نیروگاهها و گرمایش خانگی استفاده میشود.
- مثالها:
- اولانباتور (مغولستان): به دلیل فراوانی منابع زغالسنگ در مغولستان، بیشتر خانهها و نیروگاهها از این سوخت استفاده میکنند.
- سیبری (روسیه): زغالسنگ برای گرمایش مناطق روستایی و برخی صنایع استفاده میشود.
۴. انرژی هستهای
- ویژگیها:
- انرژی هستهای برای تولید برق و گرمایش در مقیاس بزرگ بسیار کارآمد است.
- در شهرهایی که زیرساخت هستهای دارند، این منبع جایگزین سوختهای فسیلی شده است.
- مثالها:
- نوریلسک (روسیه): نیروگاههای هستهای در برخی مناطق سرد روسیه به تأمین برق و گرمایش کمک میکنند.
- فنلاند و سوئد: انرژی هستهای بخش قابلتوجهی از انرژی مصرفی این کشورها را تأمین میکند.
۵. بیومس و سوختهای زیستی
- ویژگیها:
- چوب، پلتهای فشرده چوبی و سوختهای زیستی در مناطق روستایی یا مناطقی که منابع فسیلی محدود هستند، استفاده میشوند.
- این سوختها پایدارتر از سوختهای فسیلی هستند و انتشار کربن کمتری دارند.
- مثالها:
- گرینلند و ایسلند: در کنار انرژی زمینگرمایی، از سوختهای زیستی برای گرمایش استفاده میشود.
- شمال کانادا و آلاسکا: برای گرمایش در خانههای کوچک و روستاهای دورافتاده.
۶. انرژی زمینگرمایی
- ویژگیها:
- در مناطقی با دسترسی به منابع زمینگرمایی، از این انرژی پاک و پایدار برای گرمایش ساختمانها و تولید برق استفاده میشود.
- مثالها:
- ایسلند: تقریباً تمام سیستمهای گرمایشی در این کشور با انرژی زمینگرمایی تأمین میشود.
- لانگیربین (نروژ): گرمایش برخی مناطق با ترکیب انرژی زمینگرمایی و سوختهای فسیلی انجام میشود.
۷. انرژی برق
- ویژگیها:
- برق تولیدشده از نیروگاههای آبی، هستهای یا سوختهای فسیلی برای گرمایش الکتریکی در مناطق سرد استفاده میشود.
- مثالها:
- کانادا: بسیاری از شهرهای سرد از نیروگاههای آبی برای تأمین برق و گرمایش استفاده میکنند.
- روسیه (ورخویانسک، یاکوتسک): ترکیبی از برق و گاز طبیعی برای گرمایش استفاده میشود.
۸. انرژی خورشیدی (محدود)
- ویژگیها:
- در شهرهای بسیار سرد که خورشید کمیاب است، استفاده از انرژی خورشیدی محدود است، اما در برخی مواقع سال (مانند تابستان قطبی) میتواند مفید باشد.
- مثالها:
- لانگیربین و شمال کانادا: استفاده از پنلهای خورشیدی در تابستان برای کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی.
نوع سوخت مصرفی در شهرهای سرد به منابع محلی و زیرساختهای موجود بستگی دارد. گاز طبیعی، نفت سفید و زغالسنگ رایجترین منابع هستند، اما شهرهایی مانند ایسلند و فنلاند با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر مانند زمینگرمایی و هستهای به سمت پایداری بیشتر حرکت کردهاند. مدیریت درست منابع و توسعه زیرساختها، کلید مقابله با سرمای شدید در این مناطق است.
مردم سردترین شهرهای جهان با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
مردم شهرهای بسیار سرد با مشکلات متعددی روبهرو هستند که ناشی از دماهای پایین، شرایط سخت آبوهوایی، و محدودیتهای محیطی است. این چالشها در زندگی روزمره، بهداشت، زیرساختها و حتی مسائل روانی تأثیر میگذارند.
در ادامه به مهمترین مشکلات اشاره میکنیم:
۱. مشکلات ناشی از سرمای شدید
الف. تأثیر بر سلامتی
- سرمازدگی و یخزدگی اندامها: قرار گرفتن در معرض هوای سرد میتواند به یخزدگی اندامها و آسیب دائمی به بافتها منجر شود.
- افزایش بیماریهای تنفسی: سرمای شدید باعث افزایش بیماریهایی مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا و مشکلات ریوی میشود.
- مشکلات قلبی-عروقی: دمای پایین فشار بیشتری بر سیستم گردش خون وارد میکند و احتمال سکته قلبی یا مغزی را افزایش میدهد.
ب. مشکلات روانی
- افسردگی زمستانی: طولانی بودن زمستان و تاریکی (مانند شبهای قطبی در مناطق نزدیک به قطب شمال) باعث افزایش نرخ افسردگی و اختلالات عاطفی فصلی (SAD) میشود.
- انزوای اجتماعی: شرایط آبوهوایی سخت رفتوآمد را دشوار میکند و منجر به احساس تنهایی و انزوا میشود.
۲. مشکلات اقتصادی
- هزینههای بالای گرمایش: تامین گرمای کافی در دماهای بسیار پایین به سوخت و انرژی زیادی نیاز دارد، که هزینههای زندگی را افزایش میدهد.
- کمبود منابع غذایی تازه: در شهرهای بسیار سرد، تولید و حملونقل محصولات غذایی دشوار است، که منجر به افزایش قیمتها و کاهش دسترسی به مواد غذایی تازه میشود.
- محدودیت در فعالیتهای اقتصادی: سرمای شدید و برف زیاد میتواند فعالیتهای کشاورزی، صنعتی و حملونقل را مختل کند.
۳. مشکلات زیرساختی
- آسیب به ساختمانها و تجهیزات:
- سرمای شدید باعث ترکخوردگی یا انجماد لولههای آب و ترکیدن آنها میشود.
- یخزدگی آسفالت و جادهها موجب ایجاد گودالها و آسیبهای ساختاری میشود.
- چالشهای حملونقل:
- جادهها و فرودگاهها اغلب به دلیل برف و یخبندان بسته میشوند.
- وسایل نقلیه ممکن است در دمای بسیار پایین دچار خرابی شوند (مانند یخزدگی سوخت یا باتری).
- قطع برق و اختلال در خدمات:
- بارش سنگین برف و یخزدگی میتواند خطوط برق را قطع کند و دسترسی به خدمات ضروری را مختل سازد.
۴. مشکلات مرتبط با محیط زیست
- تأثیر تغییرات اقلیمی:
- در مناطقی مانند سیبری یا آلاسکا، ذوب شدن پرمافراست (زمین یخزده) میتواند باعث آسیب به زیرساختها و افزایش انتشار گازهای گلخانهای شود.
- آلودگی هوا:
- استفاده گسترده از زغالسنگ و سوختهای فسیلی برای گرمایش میتواند باعث آلودگی شدید هوا شود.
- هوای سرد و بیحرکتی آن ممکن است آلودگی را در سطح شهرها محبوس کند.
۵. محدودیتهای حملونقل و ارتباطات
- مشکلات حملونقل روزمره:
- حرکت در برف و یخ دشوار است و خودروها و وسایل نقلیه ممکن است در شرایط سخت متوقف شوند.
- دشواری در ارتباطات:
- خطوط ارتباطی مانند اینترنت و تلفن در سرمای شدید ممکن است دچار اختلال شوند.
۶. چالشهای اجتماعی
- مهاجرت و کاهش جمعیت:
- سرمای شدید و سختی زندگی باعث مهاجرت مردم به مناطق گرمتر میشود که میتواند به کاهش جمعیت و تضعیف اقتصادی این مناطق منجر شود.
- مشکل در آموزش:
- مدارس ممکن است به دلیل سرمای شدید و مشکلات رفتوآمد تعطیل شوند.
۷. دشواری در تأمین منابع طبیعی
- منابع انرژی:
- در مناطق دورافتاده تأمین سوخت و انرژی ممکن است پرهزینه و دشوار باشد.
- کمبود آب آشامیدنی:
- در دماهای بسیار پایین، لولههای آب ممکن است یخ بزنند و دسترسی به آب آشامیدنی محدود شود.
۸. چالشهای فرهنگی و سبک زندگی
- محدودیت تفریحات:
- در هوای سرد، فعالیتهای تفریحی محدود میشود و مردم بیشتر وقت خود را در فضای بسته میگذرانند.
- تأثیر بر غذا و لباس:
- تهیه غذاهای تازه و پوشیدن لباسهای خاص برای محافظت از سرما بخشی از چالشهای زندگی روزمره است.
۹. تأثیر بر کودکان و سالمندان
- کودکان و سالمندان به دلیل حساسیت بیشتر به سرما، بیشتر در معرض مشکلات بهداشتی و فیزیکی قرار دارند.
۱۰. آمادگی برای بحرانها
- در دماهای پایین، بروز بحرانهایی مانند قطع برق، گیر افتادن در برف یا خرابی وسایل گرمایشی، خطرات جدی به همراه دارد.
زندگی در شهرهای بسیار سرد، نیازمند انطباق با شرایط سخت و استفاده از زیرساختهای پیشرفته است. با این حال، مردم این مناطق با مشکلات روزمرهای مواجه هستند که برای حل آنها به همکاری دولت، شهرداریها و جامعه نیاز است.
دیدگاه کاربران
آخرین اخبار
پربحث ترین
پربازدید ترین
