چگونه دعوای فیزیکی کودکان را کاهش دهیم؟

جامعه ۲۴ - اگر به کودکان مهارت‌هایی که برای کنترل احساساتشان نیاز دارند را نیاموزیم و اگر مسیر مذاکره و توافق را به آن‌ها نشان ندهیم، ممکن است همچنان به برخورد‌های فیزیکی برای پیدا کردن مسیر خود ادامه دهند. بنابراین، وظیفه والدین و بزرگتر‌ها است که به بچه‌ها بیاموزند چگونه مخالفت‌های خود را حل کنند، به صورتی که از نظر اجتماعی قابل قبول باشد.

فاطمه کوهپایه زاده روانشناس، در رابطه با چگونگی کاهش دادن دعوای فیزیکی بین فرزندان در سنین کودکی اظهار کرد: وقتی بچه‌ها به طور فیزیکی دعوا می‌کنند، شما به عنوان والدین و بزرگتر، فورا آن‌ها را از هم جدا کنید و به دو اتاق مجزا بفرستید تا برای مدتی در آن جا باشند و آرام بگیرند و سپس، وقتی هر دو آرام شدند آن‌ها را در یک جا بنشانید و میان آن ها، گفت و گویی را برقرار کنید تا مشکل حل شود.

بیشتر بخوانید: احترام به زوج‌هایی که بچه نمی‌خواهند

وی بیان کرد: از آن‌ها بخواهید تا با فاصله از یکدیگر بنشینند و به آن‌ها بگویید هر زمانی که مشکلشان حل شد می‌توانند از جایشان بلند شوند و ابتدا هم می‌توانید به آن‌ها جهت دهید چرا که به مرور یاد خواهند گرفت که چگونه خودشان با هم مذاکره کنند و به توافق برسند.

این روانشناس تصریح کرد: به بچه‌ها بگویید تا یک ساعت نمی‌توانند با یکدیگر بازی کنند و به همین منظور، آن‌ها را در اتاق‌هایی جداگانه نگه دارید و در این مدت، به هیچ یک از آن‌ها اجازه ندهید تلویزیون تماشا کنند و یا مشغول بازی‌های ویدیویی شوند که در این شرایط، احتمالا اولین پاسخ آن‌ها به این صورت خواهد بود: " چه عالی! دیگر دلم نمی‌خواهد با او بازی کنم. "، اما پس از یک ساعت بازی خسته کننده‌ای که به تنهایی داشتند احتمالا مشتاق می‌شوند که با یکدیگر بازی کنند و دوستان بهتری برای یکدیگر خواهند شد.

کوهپایه زاده گفت: از کودک مهاجم بخواهید یکی از کار‌های روزمره خواهر یا برادری که آسیب دیده است را انجام دهد. به طور مثال؛ تختخواب او را تمیز کند.

وی ادامه داد: شما به عنوان والدین یا بزرگتر، از کودک بخواهید که با کمک شما توافقنامه‌ای بین خود امضا کنند و به طور دقیق، توضیح دهید که چه چیز‌هایی غیر قابل قبول است و پیامد‌های زیرپا گذاشتن مفاد قرارداد چیست و همچنین از بچه‌ها بخواهید توافقنامه را امضا کنند و آن را در محلی قابل دید بچسبانند و در مواقع ضروری، بر اساس پیامد‌های توافق شده عمل کنید.

این روانشناس افزود: همیشه تصور نکنید کودکی که دیگری را می‌زند، مقصر است چرا که گاهی اوقات، " قربانی " خواهر یا برادرش را به حد جنون تحریک، عصبانی و اذیت کرده است و اگرچه این کار درستی نیست که کودکی، دیگری را کتک بزند، اما وظیفه شما به عنوان پدر و مادر و بزرگتر این است که از اذیت‌های پشت صحنه‌ای که کاسه صبر فرزندتان را لبریز می‌کند، آگاه باشید و اگر متوجه شدید که چنین مسئله‌ای درمورد آن‌ها صادق است، بر اساس نوع رفتارشان با آن‌ها برخورد کنید.

کوهپایه زاده بیان کرد: سعی کنید لحظاتی را پیدا کنید که آن دو، رفتاری مناسب با هم دارند و با توجه مثبت، آن‌ها را به ادامه این کار تشویق کنید و وقتی فرزندانتان بدون دعوا با یکدیگر بازی می‌کنند، این طور آن‌ها را تشویق و تحسین کنید و به آن‌ها بگویید: " خوشحالم که شما بچه‌ها از بازی با یکدیگر لذت می‌برید. " چراکه وقتی همه چیز خوب پیش می‌رود، توجه مثبت شما، آن‌ها را تشویق می‌کند تا رفتار مثبت شان را ادامه دهند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر فرزندانتان به طور دائم بحث و جدل‌های فیزیکی دارند، این امر نشانه وجود مشکلی بزرگ‌تر است. بنابراین، بهتر است که در این خصوص با یک روانشناس صحبت کنید و از او مشاوره بگیرید.