همه چیز درباره برنامه‌ریزی معکوس

برنامه‌ریزی معکوس یک روش برنامه‌ریزی به اصطلاح رو به عقب بوده و با آغاز از هدف نهایی و طی کردن راستا دستیابی به اهداف به صورت معکوس انجام می‌پذیرد.

جامعه ۲۴ - در سال‌های اخیر یک روش شناخته‌شده تحت عنوان برنامه‌ریزی رو به عقب و یا معکوس مورد توجه قرار گرفته است. در واقع، روش برنامه‌ریزی معکوس همان‌طور که از نامش هویداست، از مراحل آخر مانند هدف نهایی شروع شده و سپس مراحل انجام کار به صورت معکوس پیموده می‌شود تا تمام مراحل برنامه طی شده و هدف مورد نظر محقق شود.

در واقع، استفاده از روش برنامه‌ریزی معکوس تصویری واضح از میزان کار لازم برای انجام در هر یک از مراحل و همچنین نحوه انجام آن‌ها را ارائه می‌دهد که بدین ترتیب می‌توان برخی کار‌های غیرضروری را برای رسیدن به هدف نهایی را شناسایی کرده و از انجام آن‌ها خودداری کرد.

کارکرد برنامه ریزی معکوس در راستای دستیابی به اهداف

نتایج مطالعات حاکی از آن هستند که به طور کلی برنامه‌ریزی می‌تواند منجر به افزایش کنترل بر روی کار‌های مورد نظر جهت دستیابی به اهداف شده و در این راستا بهره‌وری را افزایش دهد. اما نکته اصلی در این مورد چگونگی برنامه‌ریزی است که از اهمیت بالایی برخوردار است. محققان دانشگاه Iowa و Peking، تحقیقاتی به منظور سنجش تاثیر برنامه‌ریزی برای دستیابی به اهداف روی ۳۰۰ دانشجوی این دو دانشگاه انجام دادند که هر یک از دانشجویان نیز اهدافی همچون آمادگی برای امتحانات پایان‌ترم و یا آمادگی برای یک مصاحبه شغلی داشتند.

تفاوت برنامه‌ریزی معکوس با سایر روش‌ها

یکی از روش‌های جالب برنامه ریزی معکوس می‌باشد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، اما با توجه به بررسی‌های اخیر مزایایی نسبت به روش‌های سنتی برنامه ریزی دارد. ایده اصلی در این روش شروع نوشتن برنامه از هدف نهایی و توسعه برنامه به صورت معکوس از نهایی به اول می‌باشد. در این روش دید نسبتا بازتر و کلی تری از پروژه و اهداف خود داریم و برخی از موانعی که در حالت معمول آشکار نیستند، پیدا می‌شوند.

بیشتر بخوانید: نسخه‌ای اعجاب‌انگیز برای دوری از افسردگی

همانطور که متوجه شدید این روش نسبت به برنامه ریزی معمولی برتری‌هایی دارد؛ از دیگر مزایای آن می‌توان به آماده سازی ذهن برای موفقیت، مشخص شدن اقدامات مورد نیاز، زمان‌های نیازمند انرژی بیشتر یا خلاقیت و... اشاره کرد. به زبانی دیگر این روش مشابه یک ارائه خوب است که در ابتدای آن باید هدف مشخص شود. به همین ترتیب افراد می‌توانند به راحتی مسیر را دنبال کرده و آن را به چالش کشیده یا نقد کنند بدون آنکه نیازی به صرف انرژی برای درک بحث اصلی یا هدف نهایی داشته باشند.