صفحه نخست

حوادث

روان

تغذیه

سبک زندگی

گردشگری

عکس

صفحات داخلی

کد خبر: ۱۵۶۸۹
تاریخ انتشار: ۰۷:۲۲ ۳۰ مهر ۱۴۰۰
جامعه ۲۴ گزارش می‌دهد:

یک متخصص زیبایی در شهر ماساچوست می‌گوید، پس از بازگشایی کلینیک خود پس از دوران قرنطینه، متوجه افزایش چشمگیر مراجعان برای دریافت مشاوره انجام عمل‌های زیبایی از جمله بوتاکس، لایه برداری، لیزر، تزریق ژل و ... شده است.

جامعه ۲۴، منصوره محمدی: شیوع کرونا و استفاده از ماسک باعث شد تا بسیاری از مردم خیالشان تا حدودی از قضاوت شدن چهره خود توسط دیگران در مکان‌های عمومی راحت شود؛ اما این تمام ماجرا نبود و دورکاری و برگزاری جلسات آنلاین حالا مشکل دیگری را به همراه داشت. خیره شدن به چهره خود در جلسات ویدئویی باعث می‌شود افراد از نقص‌های بزرگنمایی شده روی صورتشان ناراحت شوند. گاردین در مقاله‌ای به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه با هم می‌خوانیم.

تصویر به نمایش درآمده در یک جلسه ویدئویی نقص‌های صورت را بزرگنمایی می‌کند. «بزرگنمایی باعث می‌شود که دلم بخواهد نامرئی شوم» این مطلب را یکی از کسانی که با ویدئو کنفرانس در جلسات کاری شرکت می‌کند گفته است.

جان که یک کارشناس بهداشت روان است و در سن ۴۰ سالگی زندگی‌اش قرار دارد، می‌گوید، هیچ‌وقت نگران ظاهر خود نبوده است، اما از زمانی که کار او مجازی شده است، متوجه شد که از حضور در جلسات کاری آنلاین وحشت دارد. صورت‌اش گردتر، بینی‌اش بزرگ‌تر و لب بالایی‌اش کوچک‌تر از شکل واقعی به نظر می‌رسید.

«همیشه فکر می‌کردم آدم جذابی هستم و مردم همیشه از چهره من تعریف می‌کنند. اما در جلسات مجازی هیچ‌کس نگفت که چهره من چقدر خوب و زیبا است.» این‌ها مواردی است که جان در مورد ارتباط جلسات کاری و قیافه‌اش می‌گوید. در ژوئن سال گذشته جان لب‌های خود را با فیلر پر و برجسته کرد و از نتیجه این کار راضی بود و قصد دارد هرساله این کار را تکرار کند.


بیشتر بخوانید: فرار از احساس زشتی به سوی مانکن شدن


زوم دیسمورفیا چیست؟

در حالی که پاندمی، جلسات کاری را از سال ۲۰۲۰ به بعد به سمت کنفرانس‌های مجازی کشانده بود، محققان متوجه پدیده جدیدی شدند که آن را «dysmorphia Zoom» نامگذاری کردند. زوم دیسمورفیا اختلالی است که تمرکز بر خودزشت پنداری را به تصویر می‌کشد. پس از گسترش ملاقات‌های ویدئویی، مردم بیشتر و بیشتر بر عیوب فیزیکی خود تمرکز کردند.

این مطلب را شادی کوروش، متخصص زیبایی در شهر ماساچوست گفته است. او می‌گوید، پس از بازگشایی کلینیک خود پس از دوران قرنطینه، متوجه افزایش چشمگیر مراجعان برای دریافت مشاوره انجام عمل‌های زیبایی از جمله بوتاکس، لایه برداری، لیزر، تزریق ژل و ... شده است.

این متخصص پوست و زیبایی می‌گوید که برایش تعجب‌آور بود که مردم چقدر از ظاهر خود نگران بودند. نکته جالب توجه ماجرا این بود که شادی می‌گوید به رغم بازگشت زندگی به شرایط عادی و فاصله گرفتن از کنفرانس‌های ویدئویی، اما درخواست مشاوره و تعیین وقت عمل‌های زیبایی کم نمی‌شود.

در مطالعه‌ای که در مجله درماتولوژی زنان منتشر شد، محققان دریافتند که ۷۱ درصد افراد نگران بازگشت به رویداد‌های حضوری بودند و سه نفر از هر ده نفر می‌خواستند برای ظاهر خود هزینه کنند. این مساله به صورت واضح نشان داد که جلسات ویدئوکنفرانس یک ناامنی فیزیکی برای مردم ایجاد کرده است.

در حالی که مطالعات مدت زمانی را که جلوی آیینه سپری می‌شود را با افزایش ناامنی نسبت به ظاهر مرتبط دانسته اند، شادی کوروش می‌گوید نگاه به خود در یک صفحه شبیه به واقعیت نیست. دوربین‌های جلویی همراه با فوکوس نزدیک می‌توانند ظاهر افراد را مخدوش کرده، چشم‌ها را کوچکتر و بینی بزرگتر نشان دهند.

ارتباط فناوری و ایجاد خودزشت‌پنداری در افراد

در هر صورت کوروش و همکارانش متوجه تشدید نگرانی‌هایی شدند که بیشتر به نظر می‌رسد به دلیل تحریفات ناشی از فناوری در چهره‌ها باشد. اگرچه برخی از دکتر‌های زیبایی عادت دارند با عکس‌های فیلتر شده زیبایی بیشتری را به چشم مخاطبانی که به آن‌ها مراجعه می‌کنند بیاورند، اما مردم آنقدری آگاه هستند که بدانند فیلتر اسنپ چپ واقعی نیست. اما عارضه خود زشت پنداری در حال افزایش است چرا که مردم نمی‌دانستند تماس‌های ویدئویی هم می‌تواند باعث تحریف در قیافه شود.

تاثیر این تحریف‌ها می‌تواند عمیق و اثرگذار باشد. جین جوان ۳۰ ساله‌ای است که تا پیش از این تا این اندازه نگران چهره خود نبوده است، اما بعد از پاندمی مجبور شده است که هفته‌ای ۴۰ ساعت را در جلسات ویدئو کنفرانس بگذراند و به چهره خود نگاه کند. او می‌گوید پس از مدتی متوجه افزایش نگرانی‌های خودم از چهره‌ام در دوربین شدم. او برای اینکه نگرانی‌اش از بین برود به انواعی از روش‌ها از آرایش گرفته تا استفاده از انواع فیلتر روی آورد، اما می‌گوید باز هم از نگاه کردن به صورتم ناراضی بودم و هنوز می‌توانستم نقص‌های دیگری در آن ببینم.

سم تحلیلگر داده، ۲۸ساله و ساکن تورنتو کانادا است. می‌گوید از ۲۰ سالگی شروع به رفع عیوب محسوس صورت خود کرده است. «من به‌طور مداوم در آینه‌ها یا هر سطحی که بازتابی از چهره‌ام را به نمایش درآورد توقف می‌کردم تا تأیید کنم آیا ویژگی صورتم با تصویر ذهنی من از آن همخوانی دارد یا خیر.» او دست به اقداماتی از جمله عمل جراحی بینی برای زیبایی چهره خود زد، اما نظر او پس از این تغییرات در چهره جالب است: «از نتایج چند ماه راضی بودم، اما خودزشت پنداری دوباره ظاهر شد و یک نقص جدید در همان ویژگی صورت پیدا کردم.»

چاد تیکسرا، کارآفرین ۲۵ساله اهل لندن است که برای انجام عمل جراحی راهی ترکیه شد. او یک عمل جراحی ۱۰ساعته لیپوساکشن و کشیدن شکم را انجام داد و ۹۰ پوند وزن از دست داد. همچنین در حین عمل مقدار زیادی خون از دست داد که عمل را با خطراتی مواجه کرد. با اینحال او می‌گوید حالا در تماس تصویری با همکاران و مشتری‌ها اعتماد به نفس بیشتری دارد و سلامت روحی‌اش به دلیل کاهش وزن افزایش یافته است،، اما اگر شانس دیگری داشت، اتفاقات را به گونه دیگری اجرا می‌کرد. او معتقد است با تمرکز بیش از حد برای رسیدن به یک اندام کامل و بی‌نقص زندگی‌اش را به خطر انداخته است.

منبع: گاردین

دیدگاه کاربران