کارکنان یک کمپ ترک اعتیاد مجاز که پسر معتاد را به خاطر تلاش برای فرار شکنجه کرده و به قتل رساندهاند در جلسه رسیدگی به پرونده جزئیاتی از رفتار خشونت بار با معتادان را شرح دادند. انتشار فیلم خشونت آنها علیه مقتول واکنش قضات دادگاه را به همراه داشت.
جامعه ۲۴ - پرونده سال گذشته با مرگ مشکوک پسر معتادی در یک کمپ ترک اعتیاد به جریان افتاد. مأموران پلیس با اعزام به آدرس کمپ با جسد پسر جوانی به نام سپهر روبهرو شدند که در بررسیهای اولیه مشخص شد وی بعد از درگیری با مدیر کمپ و پنج نفر از کارکنان مجروح و پس از انتقال به بهداری به کام مرگ رفته است.
جسد به پزشکی قانونی فرستاده شد و تحقیقات پلیس با طرح شکایت خانواده سپهر به جریان افتاد. آنها به پلیس گفتند پسرشان بر اثر شکنجه کشته شده است. در جریان تحقیقات و بررسی دوربینهای مداربسته با اثبات ادعای خانواده سپهر، مدیر کمپ به نام کوروش و همدستانش بازداشت شدند. کوروش در جریان تحقیقات قتل را انکار کرد، اما همدستانش گفتند به دستور او مقتول را کتک زده و ناخواسته مرتکب قتل شدهاند. شش متهم با توجه به شواهد موجود راهی زندان شدند و پرونده با کامل شدن تحقیقات به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
بعد از اعلام رسمیت جلسه که در شعبه دوم دادگاه برگزار شد وکیل اولیایدم در جایگاه ایستاد و گفت: «اولیایدم به خاطر رفتارهای وحشیانه متهمان و گزارش پزشکی قانونی که اعلام کردهبود، آنها مقتول را مجبور به خوردن ادرار و مدفوع خودش کرده بودند، حاضر به گذشت نیستند و درخواست قصاص دارند.»
در ادامه مدیر کمپ که از زندان به دادگاه اعزام شده بود در جایگاه قرار گرفت. او بار دیگر جرمش را انکار کرد و گفت: «لیسانس روانشناسی دارم و چند سال قبل با برادرم تصمیم گرفتیم کمپ ترک اعتیاد تأسیس کنیم. بعد از راهاندازی آن معتادان زیادی بستری شدند و بعد از درمان مرخص شدند. سپهر از بیمارانی بود که به تازگی بستری شده بود. او چند بار تصمیم به فرار گرفت، اما مانع شدیم و او را کمک کردیم. آن روز او دوباره قصد فرار داشت که دیگر متهمان بهخاطر خصومتی که با سپهر داشتند با او درگیر شدند و وی را به شدت کتک زدند. من در این حادثه مقصر نیستم و فقط دو ضربه به سپهر زدم. در قتل نقشی نداشتم و بیدلیل بازداشت شدم.»
قاضی بعد از دفاعیات کوروش گفت: «فیلم دوربین مداربسته نشان میدهد شما خیلی وحشیانه مقتول را کتک زدهاید در حالیکه اجازه چنین برخوردی را با او نداشتید. من در این سالها که تجربه قضاوت دارم هرگز چنین جنایتی را ندیدهام. ضربهها طوری بود که خون مقتول به اطراف پاشیده میشد. حال با این شواهد و مدارک چه دفاعی داری؟
متهم در پاسخ به این سئوال سکوت کرد و درخواست گذشت کرد.
بیشتر بخوانید: قصاص؛ مجازات جنایت مقابل آرایشگاه زنانه
در ادامه دومین متهم در جایگاه ایستاد و با اقرار به جرمش درباره رفتارهای مدیر کمپ گفت: «چند سال قبل برای ترک اعتیاد در کمپ بستری شدم. وقتی وارد آنجا شدم فهمیدم مدیر کمپ معتادان را مسلوب الاراده میکند. او ما را با کتک زدن آزار میداد و اگر در این باره به خانوادههایمان حرفی میزدیم به آنها میگفت دچار مشکلات روانی شدهایم. اگر ما را به خانه ببرند به خاطر اوضاع روانی ممکن است خانه را آتش بزنیم یا مرتکب قتل شویم. با توجه به شرایطی که داشتیم خانوادههایمان حرف او را باور میکردند و راضی نمیشدند ما را ترخیص کنند.»
متهم در ادامه با نشان دادن آثار بریدگی و زخم روی دستهایش به قضات گفت: «مدیر کمپ بعد از کتکهای وحشتناک دست و پای معتادان را میشکست. حتی بعضی از آنها را مجبور به خوردن مدفوع یا ادرارشان میکرد. همین رفتارها باعث میشد از ترس سکوت کنیم و با کسی صحبتی نکنیم.»
او درباره قتل نیز گفت: «مدتی از زمان بستریام گذشت که کوروش پیشنهاد داد کلیددار کمپ باشم. از روی ناچاری قبول کردم تا اینکه آن روز آمد و گفت سپهر قصد فرار دارد و باید جلوی فرارش را بگیریم. بعد از دقایقی سپهر را دیدیم که در حال فرار بود. آنجا بود که کوروش با خشم و عصبانیت از من و دیگر متهمان خواست او را کتک بزنیم. البته همه درهای کمپ آهن کشی بود و خود ما هم نمیتوانستم از آن درها خارج شویم، اما مجبور بودیم حرفش را گوش کنیم به همین دلیل مقتول را کتک زدیم، چون سرنوشت هر کس که قصد فرار داشت همین بود.»
او در ادامه در پاسخ به سؤال قاضی مبنی بر اینکه حدود ۳۰ تا ۱۰۰معتادی که در آن کمپ بستری بودید چرا با هم متحد نشدید تا از آنجا فرار کنید گفت: «مدیر کمپ قدرت تصمیمگیری را از ما گرفته بود به همین دلیل نمیتوانستم هیچ تصمیمی بگیریم.» بعد از توضیحات این متهم و دو متهم حاضر در دادگاه نیز با تأیید این توضیحات از خودشان دفاع کردند و گفتند آنها نیز در آن کمپ بارها شکنجه شده و دست و پایشان شکسته بود به همین خاطر از ترس مقتول را شکنجه و کتک زده بودند.
در پایان هیئت قضایی به دلیل غیبت دو متهم دیگر جلسه محاکمه را به تاریخ دیگری موکول کرد تا بعد از شنیدن اظهارات آنها حکم را صادر کند.