مرد جوانی که در درگیری با یکی از دوستانش چشم چپش را از دست داده بود در دادگاه تقاضای دیه کرد.
جامعه ۲۴- سال گذشته مأموران پلیس پایتخت از درگیری دو مرد جوان مقابل یک باشگاه بدنسازی در خیابان وحدت اسلامی باخبر و در محل حاضر شدند. بررسی‌های اولیه حکایت از آن داشت در آن درگیری مرد ۳۵ساله به نام بیژن از ناحیه چشم به شدت آسیب دیده و به بیمارستان منتقل شده‌است. همچنین مشخص شد ضارب به نام جواد ۳۲ساله نیز بعد از درگیری از محل متواری شده است.
تحقیقات در این زمینه ادامه داشت که از بیمارستان خبر رسید چشم چپ بیژن به خاطر آسیب جدی تخلیه شده‌است. به این ترتیب او بعد از ترخیص از بیمارستان و بهبود نسبی از مرد جوان شکایت کرد و در توضیح به مأموران گفت: «من و جواد بچه محل بودیم و همدیگر را می‌شناختیم. از قبل با هم مشکلی نداشتیم تا اینکه شب حادثه در حالی‌که از خیابان عبور می‌کردم او را مقابل باشگاه بدنسازی دیدم. وقتی من و جواد با هم روبه‌رو شدیم فقط به او نگاهی کردم، اما او یکباره و بی‌دلیل به طرفم حمله کرد و گفت چرا به او نگاه چپ کرده‌ام. خواستم او را قانع کنم که اشتباه می‌کند، اما شروع به فحاشی کرد و دست به چاقو شد و با همان چاقو یک ضربه به چشمم زد. خون روی صورتم را گرفته بود و نمی‌توانستم جایی را ببینم. همان موقع به بیمارستان منتقل شدم، اما تلاش پزشکان بی‌فایده بود و چشم چپم تخلیه شد.»
با طرح این شکایت جواد بازداشت شد. او در بازجویی‌ها به درگیری با بیژن اقرار کرد، اما مدعی بود کوری چشم ناخواسته بوده و چنین قصدی نداشته است.
بیشتر بخوانید: راز قتل مرد حجره دار سر به مهر ماند
پرونده با کامل شدن تحقیقات به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و در اولین جلسه محاکمه روی میز هیئت قضایی شعبه‌دهم دادگاه قرار گرفت. ابتدای جلسه شاکی در جایگاه ایستاد و بار دیگر شکایت خود را مطرح کرد و گفت: «از روزی که یکی از چشمانم را از دست داده‌ام زندگی‌ام به سختی می‌گذرد. من در سن جوانی این حادثه برایم اتفاق افتاد و قبول این مشکل برایم خیلی سخت است. اگر امکان قصاص بود درخواست قصاص داشتم، اما حالا که این امکان نیست برای متهم درخواست دیه دارم.»
در ادامه متهم در جایگاه ایستاد و گفت: «شب حادثه وقتی از باشگاه بیرون آمدم بیژن را دیدم. او به من نگاه چپی انداخت و شروع به فحاشی کرد. همین رفتار او باعث شد عصبانی شوم و کار به درگیری کشیده شود. قبول دارم با او درگیر شدم، اما چاقویی همراهم نبود. او اشتباه می‌کند وسیله‌ای که دستم بود کلید بود.ممکن است وقتی دستم را به طرف او بردم ناخواسته کلید وارد چشم او شده‌باشد. باور کنید این حادثه ناخواسته بود و قصدی برای آسیب زدن به چشم او نداشتم. پشیمانم و درخواست بخشش دارم.»
در پایان هیئت قضایی جهت صدور رأی وارد شور شد.