صفحه نخست

حوادث

روان

تغذیه

سبک زندگی

گردشگری

عکس

صفحات داخلی

کد خبر: ۲۳۶۳۴
تاریخ انتشار: ۰۸:۵۶ ۰۶ دی ۱۴۰۰

درباره حوزه‌های علمیه و سازمان‌ها و مجامع فرهنگی دینی در مبحث برخورداری از ردیف بودجه، دو نظر وجود دارد. یک نظر اینست که دریافت بودجه دولتی آنها را به دولت و حاکمیت وابسته می‌کند و استقلال آنها را از بین می‌برد. این، نظر امام خمینی بود و هم‌اکنون نیز تعدادی از مراجع تقلید بر همین نظر هستند. نظر دیگر اینست که چون نظام حکومتی کنونی، اسلامی است و حوزه‌های علمیه و سازمان‌ها و مجامع فرهنگی دینی با این نظام اشتراک ماهیت و اشتراک هدف دارند، ارتزاق آنها از بودجه دولتی منافاتی با استقلالشان ندارد.

جامعه ۲۴- ما با نظر اول موافقیم و انتقادمان به نظر دوم اینست که تعریف استقلال حوزه و سازمان‌ها و مجامع فرهنگی دینی فراتر از آن چیزی است که از مفهوم اصطلاحی این کلمه فهمیده می‌شود. منظور اینست که حوزه‌های علمیه باید در مرتبه‌ای بالاتر از دولت و نظام حکومتی قرار داشته باشند بطوری که بر رفتار‌های دولت و نظام نظارت کنند و هرجا لازم بود بتوانند مسیر دولت و نظام را تصحیح نمایند ضمن اینکه تضمینی برای دائمی بودن نظام حکومتی دینی وجود ندارد.

دریافت بودجه از دولت، قطعاً با استقلالی که دارای چنین تعریفی است، سازگاری ندارد. اگر امام خمینی توانست با نهضت روحانیت، بر رژیم شاه که توسط قدرت‌های شرقی و غربی آن زمان حمایت می‌شد غلبه کند، به دلیل برخورداری حوزه‌های علمیه و روحانیت از استقلال و بی‌نیازی آن از دریافت پول دولتی بود. این، یک امتیاز بزرگ برای حوزه‌های علمیه و روحانیت است که نباید از دست برود.
حوزه‌های علمیه و روحانیت از آغاز تأسیس تاکنون همواره از وجوه شرعیه و هدایای مردمی اداره می‌شدند. همین حالا هم بخش‌هائی از حوزه‌های علمیه و روحانیت فقط از وجوه شرعیه و هدایای مردم استفاده می‌کنند و کمترین وابستگی به بودجه دولتی ندارند. تجربه نشان داده است این بخش از روحانیت از آزاداندیشی و استقلال بیشتری برخوردارند و همانند اسلاف خود توانسته‌اند رابطه خود را با مردم حفظ کنند.


بیشتر بخوانید:   روحانیون شاکی از حجاب بازیگران زن چه کسانی هستند؟


خودداری روحانیت از دریافت بودجه دولتی در شرایط بحران اقتصادی کنونی و زمانی که مردم گرفتاری‌های گسترده معیشتی دارند، می‌تواند یک اقدام مهم در جهت همراهی با مردم و کمک به دولت برای حل بخشی از مشکلات بودجه‌ای در شرایط تحریم باشد. این احتمال وجود دارد که دولت برای قطع کردن بودجه‌های حوزه‌های علمیه و سازمان‌ها و مجامع فرهنگی دینی با موانع و مشکلاتی مواجه باشد و یا در صورت انجام این کار، با مشکلاتی مواجه شود. به همین دلیل، بهتر است خود حوزه‌های علمیه و روحانیت پیشقدم شوند و از دولت بخواهند ردیف‌های بودجه آن‌ها را حذف کند تا از این طریق راه برای حل بخش‌هائی از مشکلات مالی دولت باز شود و دولت از حذف ارز ترجیحی خودداری نماید و از سنگین کردن کفه اخذ مالیات صرفنظر کند.

جدا شدن حوزه‌های علمیه و سازمان‌ها و مجامع فرهنگی دینی از بودجه دولتی، علاوه بر تأمین استقلال روحانیت موجب برقراری مجدد ارتباط این نهاد کهن دینی با مردم می‌شود و علاقه مردم به علمای دینی را از آفات مصون نگه می‌دارد. این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که وابستگی مالی روحانیت به دولت، نگاه مردم به روحانیت را تغییر داده و دچار آسیب کرده است.

این انتظار نیز از حوزویان وجود دارد که به افرادی که خواهان قطع شدن بودجه دولتی حوزه‌های علمیه و سازمان‌ها و مجامع فرهنگی دینی هستند به چشم مخالفین حوزه نگاه نکنند. این، یک خیرخواهی برای روحانیت است و طرفداران این نقطه‌نظر، از بهترین دوستان روحانیت و نظام جمهوری اسلامی هستند. معتقدان به این نظر بسیار زیادند، ولی عده‌ای از آن‌ها صاحب تریبون نیستند، عده‌ای آماده خطر کردن نیستند و عده‌ای نیز به دلیل اینکه احتمال مؤثر بودن نمی‌دهند از اظهارنظر خودداری می‌کنند. راه صحیح اینست که بزرگان روحانیت پیشقدم شوند و وابستگی به بودجه دولتی را برای همیشه قطع کنند.

دیدگاه کاربران
نظرات بینندگان
ناشناس
|
|
۲۱:۴۸ - ۱۴۰۰/۱۰/۰۷
با سلام . همه از اشتغال و کار افرینی صحبت می کنند .. همه قبول دارند که طرح های عمرانی باید زیاد شود تا اشتغال زایی در کشور ایجاد شود.اگر اسیب شناسی شوند . تمامی اینها مربوط به بودجه سالانه بر می گردد . وقتی در بودجه سالانه 80% به هزینه های جاری و 20% به بودجه عمرانی اختصاص می یابد . و نباید انتظار داشت که اشتغال در جامعه ایجاد شود . ک . با 20% بودجه عمرانی نباید انتظار اشتغال بسیار زیاد در کشور داشت . در المان 70 % بودجه سالانه شان عمرانی است و 30% بودجه جاری این تقسیم بودجه توسط دولت و مجلسشان باعث شده کشورشان پراز طرحهای عمرانی باشد و کسانی که بدانجا مهاجرت می کنند . بطر عین می بیند که بیکاری در انجا وجود ندارد و در عوض با کمبود نیروهای کار مواجه هستند . این جای تاسف است که در ایران بجای اینکه همه به نیروی مولد تبدیل شوند اکثریت تبدیل به مصرف کننده گردیده اند . . با 80% بودجه جاری نباید انتظار داشت که محصولات و کالای ایرانی در بازارهای جهانی جضور داشته باشد . بلکه باید انتظار داشت که واردات خیلی بیشتر از صادرات باشد . زیاد بودن بودجه هزینه جاری سبب شده که هر چه نفت و مواد پتروشیمی فروخته می شود بجای ایجاد صنایع تولیدی و اشتغال زار صرف هزینه های جاری . از قبیل پرداخت حقوق نجومی و خرید میز و صندلی و خودرو در ادارت و شرکت ها و نهاد ها می شود. تجربه نشان داده که هر گاه بودجه جاری کشوری بیشتر از بودجه عمرانی اش باشد . ان کشور به وارد کننده تبدیل می شود و هر چه بودجه جاری زیاد شود واردات خیلی زیاد و صنایع و واحدهای تولیدی نیز به تعطیلی کشیده می شود . چنانچه در ایران مشاهده می شود که واردات از صادرات خیلی زیادتر و واحدهای تولیدی به تعطیلی کشیده می شود . ازیاد بودن بودجه هرینه های جاری سبب شده که فرهنگ مصرف طوری بالا برود ه که کم کم ایران تبدیل به بزرگترین وارد کننده محصولات کشاورزی تبدیل می شود .
ناشناس
|
|
۰۹:۵۲ - ۱۴۰۰/۱۰/۰۷
جناب اقای مسیج مهاجری، مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی: لطفا بفرمایید از وقتی که از روستایتان مهاجرت کردید و به حوزه آمدید، امدادهای غیبی شکم و جیبتان را پر کرد یا شهریه ای که از حوزه و حقوقی که از نهادهای حوزوی دریافت می کردید؟! نکند دریافتی های شما از حوزه قطع شده یا دیگر نیازی به دریافتی از حوزه ندارید که حرف صد من یه غاز می زنید؟! چرا بودجه روزنامه وزین !!!! خود را صرف امورات خیریه نمی کنید. ظاهراً از طرف حوزوی ها چزانده شده اید و خراب سوخته اید. حالا که خرتان از پل گذشته، سربالایی هم می روید. در این چهل سال کدام گ.... بودید که الان از خواب خرگوشی بیدار شدید. من حوزوی نیستم ولی در مقابل نان به نرخ روز خورها و منفعت طلب ها و چرت گویان ساکت نمی نشینم.
علی
|
|
۱۱:۵۱ - ۱۴۰۰/۱۰/۰۶
بسم الله الرحمن الرحیم
درود بر انسان با انصاف و با وجدان و با شرف و لعنت بر هرکسی که این ویژگی ها را ندارد.
واقعا درک و فهم یک روزنامه نگار و ناسلامتی ، یک مدیر مسئول رسانه و روزنامه اینقدر نازل و پست!!!!!!!!
کدام بودجه دولتی؟ گویا دولت جمهوری اسلامی به هر آخوندی که صاف در خیابانی ، راه میرود، بودجه اختصاص میدهد!!!!!!!!!!!!!!! بله، مراکز حوزوی و روحانیون، درست مثل سایر اقشار جامعه، در قبال خدمات علمی و یا فرهنگی و یا اجتماعی و البته فارغ از صرفا روحانی بودن، که ارایه می کنند، بودجه دریافت می کنند!!!!!!!!!! اشکال اینکار ، کجاست جناب عقل کل؟!!!!!!!!! اگر حرف جناب مدیر مسیول درست باشد، ایشان مگر روحانی نیست، چرا برای امور روزنامه خودف از بودجه دولتی استفاده می کند؟!!!!! خب برای اینکه علاقه مردم و شأن و جایگاه روحانیت حفظ شود، لطفا به پیشنهاد خود عمل کند!!!!!!!!!!!!!! روزنامه مبارکه جمهوری اسلامی را با کمک ها و هدایای مردمی بچرخاند، تا استقلال ایشان حفظ شود!!!!!!!!!!!! تا وامدار دولت و گروهی خاص نباشد!!!!!!!!!!
نکند این تحلیل ایشان هم از سر بدهی و وامداری به گروه ها و احزاب خاص، جهت تسویه حساب با نهاد اصیل روحانیت است؟!!!!!!!!!!!
با ادب و احترام فراوان