تعرفههای خدماتروانشناسی، روانپزشکی و بهطور کلی مشاروههای روان، آنقدر متغیر، متفاوت و بالاست که خیلیها را از مراجعه پشیمان میکند. با اینکه تعرفههای تصویب شده برای خدمات روانشناسی و مشاوره برای جلسه ۴۵ دقیقهای، بین ۱۳۰ هزار تومان تا ۱۸۷ هزار تومان از سوی هیأت دولت تصویب شده، اما بسیاری از متخصصان روانشناس و روانپزشک، بیتوجه به تعرفههای تصویب شده، نرخ تعیین میکنند.
جامعه ۲۴- نگاهی به وضعیت تعرفههای مشاورههای روانشناسی و روانپزشکی در پایتخت نشان میدهد که تعرفه هر جلسه ۵۰ دقیقهای مشاوره معمولی از سوی یک متخصص روانشناسی، بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان است و این تعرفه براساس موقعیت جغرافیایی محل انجام مشاوره که معمولا یک مرکز روانشناسی خصوصی یا عمومی است، تغییر میکند.
گاهی این تعرفهها به ۶۰۰ هزار تومان برای یک ساعت مشاوره هم میرسد. میان مراکز یا مطبهای مشاوره در مناطق شمالی شهر با مناطق مرکزی به پایین، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان اختلاف قیمت برای هر جلسه دیده میشود. همه اینها در شرایطی است که خدمات روانشناسی، تنها محدود به یک جلسه نمیشود و معمولا برای یک دوره درمان با حداقل ۱۲ جلسه با نرخ متوسط ۲۵۰ هزار تومان، مراجعهکننده باید ۳ میلیون تومان هزینه دهد. همه اینها در شرایطی است که براساس اعلام وزارت بهداشت، میزان شیوع اختلالات روانپزشکی، نسبت به قبل افزایش داشته، بهطوری که از ۲۳.۴ درصد به ۲۹.۷ درصد رسیده است.
با شیوع کرونا، خیلیها بهدنبال مشاورههای آنلاین و تلفنی بودند، اما تعرفههای این جلنسهها هم با اینکه خارج از مطب یا مرکز روانشناسی است، تفاوت چندانی با جلسههای حضوری ندارد و شاید نزدیک به ۵۰ هزار تومان اختلاف قیمت دارد. بسیاری از این افراد هم حق ویزیتها را بهطور مستقیم دریافت میکنند. مریم از مراجعهکنندههای دائمی به یکی از مراکز خدمات روانشناسی است و برای ۵۰ دقیقه مشاوره ۳۰۰ هزار تومان پرداخت میکند. او در ماه ۳ بار مراجعه دارد که به این ترتیب، ۹۰۰ هزار تومان تنها برای ۳ جلسه مشاوره پرداخت میکند. حالا هم میگوید که به تازگی همان مرکز، دستگاه کارتخوان را حذف کرده و از آنها خواسته تا حق ویزیت را کارت به کارت کنند: «هر ماه مبلغی را برای مشاوره کنار میگذارم، اما شاید خیلیها نیاز به این جلسهها دارند، اما توانایی مالی برای پرداخت حق ویزیت را نداشته باشند.»
بیشتر بخوانید: نشانههای مثبت اندیشی سمی را بشناسید
این رنج بسیاری از افرادی است که نیاز به خدمات مشاوره دارند، اما برای دسترسی به این خدمات توان اقتصادی ندارند. یکی از آنها نرگس است که به تازگی با بحرانی در زندگی مواجه شده و نیاز به جلسههای متعدد روانشناسی دارد، اما ماهانه ۵ میلیون تومان حقوق میگیرد و توانایی پرداخت هزینه مشاور را ندارد: «برای خیلیها، دریافت خدمات روانشناسی، یک کار لوکس بهشمار میرود، چراکه ما در پرداخت هزینههای درمان مثل دندانپزشکی و پوست و معاینههای دورهای و آزمایشها، با مشکل مواجهیم، چه رسد به اینکه بخواهیم ماهانه بالای یک میلیون تومان برای این کار هزینه کنیم.» نرگس میگوید که صفحههای روانشناسی در فضای مجازی را دنبال و از محتوای آنها استفاده میکند. او میگوید اگر این خدمات بیمه باشد، خیلیها سراغش میروند.
به تعرفههای تصویب شده، پایبند نیستند
مجید صادقی، رئیس انجمن علمی روانپزشکان است و درباره تعیین تعرفه مشخص برای دریافت خدمات مربوط به روان میگوید: «تعیین تعرفههای روانپزشکی و روانشناسی، کمی پیچیده است. درحالیکه تمام این تعرفهها در نظام پزشکی و هیأت دولت به تصویب رسیده که البته خیلیها به این مصوبهها، پایبند نیستند و تعرفههای بالاتری دریافت میکنند. این اتفاق بیش از همه در بخش روانپزشکی رخ میدهد.»
او درباره نحوه تعیین تعرفهها توضیح میدهد: «سازمان نظام پزشکی درباره تعرفهها پیشنهاداتی ارائه میدهد و انجمنهای مرتبط هم به ماجرا ورود پیدا میکنند، در نهایت این هیأت دولت است که تعرفههای نهایی را تأیید میکند که معمولا هم پایینتر از میزان خدماتی است که ارائه میشود.» براساس اعلام او، معاونتهای درمان دانشگاههای علوم پزشکی به اجرای این تعرفهها نظارت دارند، اما، چون خیلیها معتقدند که این تعرفهها واقعی نیست، بنابراین رعایت نمیکنند: «اگر این خدمات بیمه شود دیگر این میزان فشار مالی به مردم وارد نمیشود، حتی بیمههای تکمیلی هم میتوانند این خدمات را بیمه کنند تا مردم توانایی مراجعه به مراکز درمانی را داشته باشند.»
بیمهها حمایت نمیکنند
منطقه جغرافیایی مراکز و مطبهای روانشناسی، حرف اول را در تعیین تعرفهها میزنند. بهطوری که قیمت ویزیت، براساس اینکه مطب یا مرکز در کجای شهر است، تعیین میشود؛ بنابراین مطبهای شمال شهر، ویزیتهای سنگینتری دریافت میکنند.
حمید یعقوبی، دانشیار روانشناسی بالینی و رئیس مرکز مشاوره دانشگاه صنعتی شریف و عضو هیأت مدیره انجمن روانشناسی ایران درباره نقش موقیعت جغرافیایی در تعیین تعرفه میگوید: «قیمتگذاری در وزارت بهداشت، تابع شرایط مختلفی است که بهنظر نمیرسد مکان واقعشدن مطب، نقشی در میزان تعیین تعرفه داشته باشد. البته ممکن است تعرفه شهرهای مختلف و بخشبندی و قیمتگذاریها با هم متفاوت باشد. البته در تعیین تعرفهها، نوع خدمات ارائه شده درنظر گرفته نمیشود و همین نکته، ویزیت را تغییر میدهد.»
بهگفته یعقوبی، هماکنون سازمان نظام روانشناسی برای ۴۵ دقیقه مشاوره با دکتر روانشناس ۱۸۷ هزار و برای کارشناس ارشد هم ۱۳۰ هزار تومان درنظر گرفته است. البته قبلا این تعرفهگذاری براساس رتبهبندی و درجه علمی متخصص تعیین میشد که امسال این شرایط تغییر کرده است. این متخصص معتقد است که اغلب روانشناسان، تعرفههای نظام روانشناسی را رعایت میکنند، اما به هر حال تجربه، شهرت و تبحر متخصص روان، در تعیین تعرفه مؤثر است. هر چند که مراجعههای آنلاین در داخل یا خارج از کشور هم روی تعرفهها تأثیر میگذارد.
یعقوبی در ادامه به موضوع سواد سلامت روان اشاره میکند. او معتقد است که مسائل مالی، یکی از مهمترین عوامل در مراجعه افراد به مراکز ارائهدهنده خدمات سلامت روان شناخته میشود. یعنی ممکن است افراد سواد و بینش کافی برای مراجعه به این مراکز را داشته باشند، اما بهدلیل ناتوانی مالی، نمیتوانند به مشاور مراجعه کنند: «در چنین شرایطی، باید بیمهها حمایتگر باشند، اما چنین شرایطی وجود ندارد و در نهایت این مسئله به ضرر سلامت جامعه است. بههرحال مردم، عصبانی، غمگین، مضطرب، افسرده و سرگردان در هر موقعیتی که باشند، قطعا به نظام سلامت جامعه آسیب میزنند. شناخت ناکامیهای افراد میتواند تا حد زیادی میزان خشم و اضطراب را در جامعه کاهش دهد و به همین ترتیب، وقتی افراد کمتر دچار نزاع و پرخاشگری شوند، جامعه هم از نظر روان سالمتر خواهد بود.»
براساس اعلام رئیس مرکز مشاوره دانشگاه صنعتی شریف، سازمانهای بیمهگر تصور میکنند اگر خدمات روانشناسی را بیمه نکنند، هزینه کمتری را متقبل میشوند، درحالیکه اینها به شکل دیگر هزینههای خود بیمهها را بالا میبرد: «تعرفه روانشناسان در مقایسه با خدمتی که ارائه میدهند خیلی بالا نیست، اما با توجه به وضعیت اقتصادی مردم، پرداخت چنین هزینههایی برای افراد امکانپذیر نیست.»
کودکان اوتیسم از کاردرمانیها بازماندهاند
مهشید رابطیان، روانپزشک کودک و نوجوان است و درباره همین تعرفهها میگوید: «ما ۳ گروه روانپزشک داریم که تعرفه آنها با هم متفاوت است. یکی روانپزشکانی که تخصص دارند، دوم متخصصانی که فلوشیپ روانپزشکی دارند و گروه سوم، افرادی که فوق تخصص دارند. همه اینها باعث میشود تا تعرفه این افراد متفاوت باشد.» بهگفته رابطیان، آخرین هزینه ویزیتی که در ایران برای روانپزشکان در سطح فوقتخصص درنظر گرفته شده ۱۰۲ هزار تومان به ازای یک ویزیت نیمساعته است. این در حالی است که در کشورهای همسایه مثل عراق و افغانستان این مبلغ حدود ۵۰ دلار و در کشورهای اروپا و آمریکا هم هزینههای مشاوره از ۱۵۰ دلار تا ۳۰۰ دلار است.»
در ایران با توجه به وضعیت اقتصادی مردم و تحت پوشش قرار نگرفتن ویزیت متخصصان حوزه روان، نه مراجعان از میزان هزینهها راضیاند و نه متخصصان.» نکته دیگر بیمارانی است که همیشه نیاز به مراجعه به روانپزشک دارند. کودکان طیف اوتیسم در این دسته قرار میگیرند. این کودکان به کاردرمانی و گفتاردرمانی نیاز دارند: «خیلی از کودکانی که در طیف اوتیسم قرار دارند، در هفته نیاز به حداقل ۳ تا ۵ جلسه کاردرمانی دارند، اما با توجه به تعرفهها و بیمه نبودن، این امکان برای تمام خانوادهها وجود ندارد. چند سال پیش، قانونی تصویب شد که طیف اختلالات اوتیسم و مشکلات رشد و تکامل جزو بیماریهای خاص قرار بگیرد و بیمهها هزینههای درمانشان را پوشش دهند، اما در نهایت بهدلیل تامین نشدن بودجه، اجرای آن متوقف شد.»